Διακοπές ξανά

φεύγουμε.

ετοιμάσαμε τις αποσκευές μας (φυσικά τα μισά τα ξεχάσαμε απέξω), κολλήσαμε χαρτάκια με οδηγίες στον καθρέφτη του μπάνιου (για τον αδερφό μου, που θα έρχεται καθημερινά να φροντίζει τα ζώα και να ποτίζει τα φυτά), καθάρισα το δωμάτιο μου σχολαστικότατα και το κλείδωσα (για να βρίσκεται τουλάχιστον ένα μέρος κατοικήσιμο όταν επιστρέψουμε) και ... φεύγουμε!

("σήμερα θα πάμε για μπάνιο;"
"σήμερα θα τακτοποιήσουμε το σπίτι, αύριο"
"καλά...")

μετά από έναν ολόκληρο χρόνο, διακοπές ξανά.
αυτό σημαίνει: ζέστη, θάλασσα, πεύκα, ζέστη ξανά, κούνια στα πεύκα, μπρατσάκια, κουβαδάκια, βατραχοπέδιλα, βιβλία στη θάλασσα, καφές στη θάλασσα, φωνές στη θάλασσα, φαγητό στη βεράντα, απογευματινός καφές και διάβασμα στη βεράντα, σπρέι του Κορρέ σε χέρια-πόδια για να καθήσουμε το βράδυ στη βεράντα.

("..κρουαζιέρα θα σε πάααωωω.."
"όταν ήσουν μικρή, πιο μικρή απ' τη Ραφαηλία, ξέρεις πως το 'λεγες;")
"μ' αφήνεις εσύ να το ξεχάσω; Μύκονο και Σαντορύζι!")

σημαίνει επίσης ανεμιστήρες, πλύσιμο πιάτων στο χέρι, μπουγέλα τα μεσημέρια, πότισμα της λεμονιάς το βράδυ, χαιρετισμούς με τη γειτόνισσα κι ατέλειωτα "μαμά, τι να κάνω τώρα;;;" του μωρού μου, μόνιμη επωδός από τ' απόγευμα και μετά.

("τι έχει πια αυτό το σακ βουαγιάζ κι είναι τόσο βαρύ;"
"εργαλεία!")

παγωμένα ποτήρια με νερό στο τραπέζι χωρίς σουβέρ από κάτω, παγωμένα ποτήρια με τσάι πάνω σε σκαμπό, δίπλα στην πολυθρόνα που ξαπλωμένη διαβάζω, χωρίς σουβέρ από κάτω, πατουσάκια γυμνά χωρίς σαγιονάρες να τρέχουν μέσα-έξω συνέχεια, μυρωδιά από πεύκα και σκίνα γύρω, μέσα και πάνω απ' το σπίτι.

("ένα ζωάκι θα πάρω οπωσδήποτε μαζί μου, να 'χω να κοιμάμαι τα βράδια"
"τι ζωάκι;;"
"ψεύτικο, γιατί χοροπήδηξες έτσι;!")

κουκουβάγιες και γρύλοι, γκιώνηδες και περιστέρια, δεκαοχτούρες και σπουργίτια ν' ακούγονται, άλλα απ' αυτά το πρωί κι άλλα το βράδυ κι ένας σκαντζόχοιρος να ξεκαλοκαιριάζει στο βάθος, μέσα στα σκίνα που κάνουν δάσος, πέρα απ' το σπίτι μας.
και πολλά, πολλά, πολλά, πάρα πολλά τζιτζίκια.

("μαμά, δε βρήκα το μαγιό μου. εκεί το 'χουμε αφήσει;"
"μάλλον. όταν μιλάω εγώ για τα πράγματα σου.."
"ουφ! μια ερώτηση έκανα πια!")

μεγάλες λεκάνες με κρύα νερά στη βεράντα, όπου επιπλέουν πάνω τους μικρά πολύχρωμα παπάκια, καφέδες πρωινοί ν' αχνίζουν στην πρωινή δροσιά για μας κι οι γάτες της περιοχής πάνω στις πολυθρόνες που αφήσαμε τη νύχτα έξω.

("τα πήραμε όλα, όλα, όλα;"
"ναι μωρό μου. έτσι νομίζω")

μετά από έναν χρόνο, διακοπές ξανά..

("ελάτε, ελάτε
.φεύγουμε!!")