Βράδυ καλοκαιριού



καλοκαιρινή βραδιά.
απ' αυτές που ονειρευόμουν τον χειμώνα.
ζέστη και οι μπαλκονόπορτες ανοιχτές.
μετέωρα χαμόγελα, μετέωρες κινήσεις.
η Ραφ χοροπηδάει στον διάδρομο ξυπόλητη.
η Ακκα μπαίνει σχεδόν κάτω από το ντους με τα μουστάκια της να τρεμοπαίζουν.
μα έχετε δει γάτα να της αρέσει το νερό;

η Ραφ το απόγευμα αποφάσισε να καθαρίσει την τραπεζαρία.
πήρε ένα σουίφερ και άρχισε να ξεσκονίζει επιμελώς το δωμάτιο.
έφτασε και στον πατέρα της που καθόταν στο τραπέζι κι άρχισε να τον περνάει ένα χεράκι κι αυτόν.

"βρε πάρε το βρωμόπανο απ' το κεφάλι μου" της φώναξε και τίναξε τα μαλλιά του.
"έλα, έλα, κάτσε να σε καθαρίσω, φρόνιμααα"
"να καθαρίσεις το δικό σου κεφάλι μ' αυτό!"
όσο όμως την έσπρωχνε μακριά του, τόσο αυτή χαχάνιζε και τον ξεσκόνιζε όπου έβρισκε.

και δώς του φωνές απ΄ τη μια μεριά και χαχανητά από την άλλη.

"Μαριλένααα μάζεψε την"
"άστο παιδί να παίξει και σύ! πως κάνεις έτσι! κλεισμένο σ' ένα διαμέρισμα, τι να σου κάνει; βαριέται"
"αν στο 'κανε αυτό εσένααα!!"
"εγώ είμαι άλλο" κρυφογελάω.

σε λίγες μέρες θα φύγουμε. διακοπές. θάλασσα. πεύκα.
όμως μου αρέσουν πολύ τα βράδια στην Αθήνα.
ειδικά τα Αυγουστιάτικα βράδια, γι' αυτό φροντίζω πάντα, Αύγουστο να βρίσκομαι πάντα στην Αθήνα.


το μωρό μου πάντως μετράει μία μία τις μέρες.
"πόσες μείνανε; έξι, πέντε, πόσες;"
"μη βιάζεσαι" της λέω και της ακουμπάω τη μυτούλα της.
"περνάει γρήγορα ο χρόνος, ουουου, προτού το καταλάβεις θα βρεθείς στην παραλία να παίζεις"
γελάει και φεύγει τρέχοντας να το πει στην αδερφή της.

ναι, περνάει γρήγορα ο χρόνος.
πότε ήταν χειμώνας κι ονειρεύομουν μια τέτοια καλοκαιρινή βραδιά και κοίτα τώρα για πότε ήρθε και τη ζω..

Καληνύχτα..