τις πιο παράξενες δικαιολογίες που είπατε σαν παιδιά στους δασκάλους σας..
θυμάστε καμμία;
στην αρχή, θύμωσα και γύρισα σπίτι έτοιμη να βάλω τις φωνές στη Ραφαηλία.
ρεζίλι μ' έκανε η μικρή.
άνοιξα την πόρτα και τη βρήκα να περιμένει στο χωλ με την ανησυχία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της.
"λοιπόν;" της είπα
"τι λοιπόν;"
"τι ήταν αυτό που είπες στην Κυρία;"
"ποιό;"
"ξέχασες να γράψεις την άσκηση και είπες πως εγώ σου έκρυψα το τετράδιο για να μη γράψεις;"
"....."
"Ραφαηλία;! γιατί το 'πες αυτό;"
"έπρεπε να σκεφτώ κάτι γρήγορα για να μη μου φωνάξει"
"τι να σου πω βρε απατεώνα.. τι να σου πω.."
"θύμωσες;"
"όχι, θα κεράσω κόσμο από τη χαρά μου"
"εντάξει, τότε"
και έφυγε στα γρήγορα, αφήνοντας με σύξυλη.
ακόμα κερνάω..
