πήρα βραβείο!ευχαριστώ πολύ!
μετά, μου 'δωσε και το Ολγάκι
ευχαριστώ πολύ και σένα κοριτσάκι μου!
κι ορίστε:
Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής:«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!»
Proximidade is described as follows: 'This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships. These blogs are exceedingly charming. These kind bloggers aim to find and be friends. They are not interested in prizes for self-aggrandizement! Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated. Please give more attention to these writers!'This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites. You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog.As I have to choose only eight, the Proximidade Award goes to:
Καθώς έχω μόνο οκτώ να επιλέξω, απονέμω το βραβείο με τη σειρά μου στους:..."
κι εδώ μπαίνουν οι προτεινόμενοι από μένα.
όμως, προτείνω, όχι οκτώ bloggers, ούτε καν έναν, αλλά ενα και μοναδικό ποστ!
ένα ποστ, που έγραψε, ποιος άλλος; το καμάρι μου!
κι από όλα της τα ποστ, ούτε κι εκεί θα διαλέξω: το τελευταίο της θα σας αντιγράψω, όπου "μιλά" γλαφυρά για την τελευταία της ίωση.
ιδού λοιπόν:
7 Μερες αρωστη!
Πριν αρχισουν τα σχολεια πριν απο 2 μερες δηλαδη ημουν αρωστη!
πρωτα πρωτα ομως ενιωσα εναν στομαχοπονο.Η μαμα φρηκαρε πολυυυ μετα ομως ευτιχως μου περασε.Την αλλη κι ολας μερα με ξαναπονεσε και πηγα στον μπανιο αλλα εκανα...
πως να το πω ευγενικα εκανα ασχημα κακα.Τοτε φωναξα την μαμα μου και τα ειδε.
Ακομα ομως δεν πηραμε τον γιατρο γιατι δεν ξεραμε ακομα τι ηταν.
Την αλλη μερα εκανα εμετο πολυυυ και ολοι μαζι αηδιασαμε.Την αλλη μερα εφαγα καπια μπιφτεκια και δεν τα θελε το στομαχι μου οποτε ξαναεκανα εμετο.Τοτε ηταν σειγουρο οτι θα περναμε τον κυριο Φρυσειρα τον γιατρο μας και τον πηραμε.Ευτιχως δεν ηταν και σοβαρο!η μαμα ξελαφρωσε... μετα απο 1 ωρα ειθελα απο ολα!
Ομως το βραδυ ετσι στα ξαφνικα που κιμομουν με την μαμα μου με επιασε παλι στομαχοπονος και εκανα εμετο.
Οταν ξιμερωσε ενιωθα σαν καινουρια και πια οχι εμετους! τιποτα πια! εγινα ξανα καλα! γιουπι!!! αυτα που λετε αντιοοο και πολλα φιλακια σε ολους!!
Ελενα και Ολγάκι, ευχαριστώ πολύ ξανά!
