Απόκριες και Καθαρά Δευτέρα

Ραφ: έλα Δήμητρα;

Δημ: έλα Ραφαηλία
Ραφ: είμαι άρρωστη!
Δημ: τι έχεις;;;
Ραφ: πυρετό
Δημ: πόσο;
Ραφ: μαμά, πόσο πυρετό έχω;
Μαρ: τριανταεφτά μισό
Ραφ: τριανταεφτά μισό
Δημ: και μένα όταν άκουσα πως είσ' άρρωστη, μ' έπιασε η κοιλιά μου από τη στεναχώρια!
Ραφ: μαμά; και τη Δήμητρα την έπιασε η κοιλιά της...
Μαρ: την άκουσα. πες της πως κι εμείς την αγαπάμε πολύ!
Ραφ: κι εμείς σ' αγαπάμε πολύ!
Δημ: θα έρθεις σχολείο την Τρίτη;
Ραφ: μαμά, θα πάω σχολείο την Τρίτη;
Μαρ: αν είσαι καλά (που μάλλον θα 'σαι) θα πας, πως δεν θα πας!
Ραφ: άμα είμαι καλά, θα πάω
Δημ: να πεις στη μαμά σου να σου κάνει φιδέ!
Ραφ: μαμά;
Μαρ: το άκουσα κι αυτό. αφού φωνάζετε βρε κορίτσια, όλα τ' ακούω!
Ραφ: όλα τ' ακούει, λέει.
για πες μου, Δήμητρα, ξέρεις τι γίνεται με τον Ιούλιο και την Ιουλιέτα;
Δημ: για πες
Ραφ: σκοτώνονται κι οι δυο!

γελώντας, σηκώθηκα απ' το γραφείο και βγήκα έξω απ' το δωμάτιο.
δυο ώρες σχεδόν κράτησε το τηλεφώνημα των φιλενάδων, στη διάρκεια του οποίου, η άρρωστη δεχόταν εγκάρδιες συμβουλές κι έπειτα τις μετέφερε σε μένα.

όπως λοιπόν καταλάβατε, εμείς δεν θα πάμε στο Ζάππειο όπως πέρσυ, ντυμένες πριγκίπισσες
ούτε θα πετάξουμε αετό την Καθαρά Δευτέρα, ακόμα κι αν είμαστε καλά: θα προτιμήσουμε να μείνουμε σπίτι

οι αποκριάτικες κορδέλες μας, θα ξεδιπλωθούν στο δωμάτιο των κοριτσιών, όλες
αλλά ο χαρτοπόλεμος, θα φυλαχτεί προσεκτικά για ..υπαίθρια χρήση μάλλον.

φωτογραφία θα δημοσιεύσουμε την περσυνή που τράβηξε η Ελένη

αλλά μέσα από την καρδιά μας, θα σας ευχηθούμε καλό τριήμερο,
να τα περάσετε όπως ονειρεύεστε
κι ο αετός σας, να πάει ψηλότερα απ' όλους!

και του χρόνου, να είστε και να είμαστε καλά και να γιορτάσουμε τα Κούλουμα, έξω απ' το σπίτι!