ήταν μια βδομάδα με μπόλικο κρύοήταν μια βδομάδα σοβαρής εξάσκησης στο να μη θυμώνω
ήταν μια βδομάδα όπου έπιανα τον εαυτό μου να οσμίζεται τον αέρα, σαν το κυνηγόσκυλο που περιμένει κάτι να συμβεί.
ήταν μια βδομάδα που διαπίστωσα για μια ακόμα φορά, πόσο μοιάζει η μπλογκόσφαιρα με τον κανονικό μας κόσμο
μια βδομάδα που μάταια περίμενα να ξεπρασινίσουν τα μαλλιά μου (ω ναι, έχω υπέροχα λαδί μαλλιά αυτή την περίοδο)
μια βδομάδα που ερωτεύτηκα ξανά τον Ντίκενς
μια βδομάδα που πήρα περίπου τρία κιλά (από την αμέτρητη κατανάλωση σοκολάτας φυσικά)
ήταν μια βδομάδα, που κουρασμένη κάποια στιγμή, κάθησα στον υπολογιστή μπροστά να χαλαρώσω κι ανοίγοντας το fb, στη στήλη δεξιά, είδα την ερώτηση:
"Είσαι Ηλίθια;"
ήταν μια βδομάδα που γέλασα
που ήπια ένα γρήγορο καφέ, κάποιο φωτεινό απόγευμα, με τη φίλη μου
που βρήκα την Τετάρτη το βράδυ, είκοσι ευρώ στο δρόμο.
ήταν μια βδομάδα που έκλεισε τον καθημερινό της κύκλο σήμερα το βράδυ
απόψε που ζήτησα μια αφίσα των Locomondo από έναν ευγενέστατο αφισοκολλητή
απόψε που έκανα βόλτα με την Ελένη και ψωνίσαμε πολύχρωμα σταράκια, φλυτζάνια του espresso κι ένα εξαίσιο φλυτζάνι του τσαγιού από το omnishop
απόψε που το συναχωμένο Ραφάκι, τραγούδησε και χόρεψε στο κρεββάτι μου "δεν ζω χωρίς εσένα, ούτε λεπτό.."
23.59
σ' ένα λεπτό μπαίνει το Σάββατο
σ' ένα λεπτό, μπαίνει το αύριο
και μια καινούρια ανάπαυλα αρχίζει ξανά
για να μας οδηγήσει ώρες μετά,
στην καινούρια βδομάδα, που για μένα κρατάει
μόλις πέντε μερούλες
και πάλι απ' την αρχή..
(τα σύννεφα -όπως πάντα- της Ελένης)
