κι εκεί που έλεγα, πως όλα τ' αντέχω και μόνο η γκρίνια μπορεί να με βγάλει εκτός ορίων, να που βρέθηκα να γυρίζω γύρω γύρω απ' το ίδιο θέμα και να μονολογώ σαν τον Αμλετ -γόνο καλής οικογενείας.
όλα ξεκινάνε απ' το πρωί, όπου πρέπει να διασχίσω ένα λαβύρινθο από σκουπίδια για να πάω το Ραφάκι στο σχολείο.
σκουπίδια παντού! σκουπίδια που υψώνονται σαν λόφοι δεξιά κι αριστερά, σκουπίδια που απειλούν πρώτα την καλή μας διάθεση και μετά την υγεία μας -γιατί κι η υγεία, απ' την καλή μας διάθεση πολλές φορές εξαρτάται- σκουπίδια που δεν προβλέπεται να μαζευτούν σύντομα.
συνεχίζεται η γκρίνια με τα νέα του σχολείου.
θαυμάζω το Ραφάκι καθημερινά: η τάξη της, είναι σαν αυτή την παλιά ταινία του '50 "Blackboard Jungle".
εν ώρα μαθήματος, γίνεται το Ελα να δεις!
ένας μαθητής, σηκώνεται μόνιμα, κοιτάζει τ' άλλα παιδιά και μετά φωνάζει "γίδιααα".
άλλοι, παίρνουν τα πράματα των συμμαθητών τους, γόμες, ξύστρες, μολύβια και παίζουν με δαύτα.
κάποιος δε μιλά λέξη ελληνικά. ψέμματα: ξέρει το "ναι" και το "όχι".
σ' αυτόν τον συμμαθητή, διέταξε η κυρία της μουσικής το Ραφάκι, να του γράψει σε γκρίκλις τα τραγούδια του μαθήματος κι όταν το Ραφάκι το ξέχασε, η μουσικός τη σήκωσε μπροστά σ' όλη την τάξη και την αποκαλούσε "ανεύθυνη" ξεχέζοντας την επί πενταλέπτου.
το Ραφάκι γύρισε σπίτι και μου ανακοίνωσε πως "μου 'ρθε να κλάψω, αλλά κρατήθηκα. δεν θα της έκανα τη χάρη να με βλέπει να κλαίω. και, μαμά, δική μου δουλειά είναι να μαθαίνω στον Χατζίρ τα τραγούδια;"
όχι μωρό μου, δεν είναι δική σου δουλειά, αλλά που να το βρεις το δίκιο σου..
η δε κανονική της δασκάλα, ενθαρρύνει τα παιδιά να τρώνε καραμέλες, τσίχλες και γλυφιτζούρια εν ώρα μαθήματος. λέει πως οι καραμελότσιχλες κάνουν τα παιδιά "πιο έξυπνα!". η ίδια μασάει την τσίχλα της σε μόνιμη βάση: Αινστάιν θα 'χει γίνει πια!
έτσι, κάθε πρωί, το κάθε παιδί, ανοίγει την τσάντα του και βγάζει πάνω στο θρανίο το τετράδιο, το βιβλίο, την κασετίνα και το γλυφιτζούρι του..
γκρίνια και το απόγευμα, με απρόσμενα περιστατικά:
Προς: crm@wind.com.gr
Θέμα: Διπλασιασμός
Χαίρετε,
έχω το νουμερο: 699.... στο οποίο προ λίγων ημερών, ήρθε μήνυμα από την Q, το οποίο έγραφε:
"Q kerdizo ανανεώστε τώρα και μεχρι 30/11/2010 το χρόνο ομιλίας σας και η Q card σας διπλασιάζει αυτόματα την αξία της πρώτης σας κάρτας ανανέωσης! μόνο από την Q card!"
Εσπευσα να βάλω κάρτα φυσικά, αλλά διπλασιασμό, δεν είδα ποτέ!! Καλό θα ήταν, αυτά που υπόσχεσθε να τα τηρείτε κιόλας: έτσι, θα έχετε πιο αξιόπιστη εικόνα στην αγορά.
Καλό θα ηταν επίσης, να το τσεκάρετε και να μου δώσετε τον διπλασιασμό που δικαιούμαι!
εν αναμονή
Μ. Γ.
γκρίνια γενικώς με την Ελένη:
"βρε παιδί μου, πρέπει να σφουγγαρίζουμε κάθε μέρα! δε φτάνει μόνο το σκούπισμα!!
"σιγά! και τ' είναι εδώ για να σφουγγαρίζουμε κάθε μέρα; τ' ανάκτορα του Μπάκιγχαμ;"
του Μπάκιγχαμ όχι, αλλά του Βούκιγχαμ περχάπςςς..
γκρίνια και με το Ραφάκι:
"δεν θα χαζεύεις! θα είσαι προσεκτική! το κατάλαβες; δηλαδή, αν δεν το κατάλαβες, πότε θα το καταλάβεις; όταν πεθάνω; ε μα τότε, δεν θα 'χω τη χαρά να το δω! ή μήπως θα 'ρχεσαι πάνω απ' τον τάφο μου και θα λες "μάνα, τώρα προσέχω!" α, μα τότε θα 'ν' αργά! το κατάλαβες;"
"............"
"γιατί δεν απαντάς; τέτοια αναίδεια πια; σε ρωτάω, βρε, το κατάλαβες; γιατί δεν απαντάς; ε; εε;;"
"νόμιζα πως η ερώτηση ήταν ρητορική.."
γκρίνια με τον Χρόνη σε μόνιμη βάση:
"ο πιο καλός ο μαθητής, στα διακόσια του!!"
και μόνο που τον βλέπω να διαβάζει μ' επιμέλεια, φουντώνω κι αμέσως αρχίζω να του απαγγέλω παροιμίες:
"κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολλιός τον Αύγουστο"
"καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια"
"Αύγουστε καλέ μου μήνα να 'σουν δυο φορές το χρόνο"
"σακούλι το σακούλι γεμίζει το φασούλι" κι αντίστροφα
κι άλλες που δεν έχουν σχέση, αλλά είναι τόσο ωραίο να λες παροιμίες, που ξεχνιέμαι..
μόνο το βράδυ, όταν όλοι έχουν ξαπλώσει και κοιμούνται, όταν μονάχα οι γάτες κι εγώ είμαστε ξύπνιες, τότε, όλη η γκρίνια φεύγει κι έρχεται μια βαθιά χαρά:
για το σήμερα που πέρασε κι ήταν όμορφο τελικά -παρ' όλη τη μουρμούρα μου
για το τώρα, που η ησυχία είναι σκούρα και πυκνή και μας τυλίγει και μας προστατεύει
για το αύριο, που πάντα ελπίζουμε πως θα 'ναι καλύτερο..
και για μια στιγμή, χαμογελάω στις γάτες και μου γελάνε κι αυτές κάτω απ' τα φουντωτά τους μουστάκια
και για μια στιγμή, νιώθω πως όλα είναι όπως πρέπει
και μ' αυτό το χαμόγελο με παίρνει ο ύπνος
κι αυτό, μου φτάνει για να σβύνω
όλες τις γκρίνιες του κόσμου..
