μαζί πηγαίναμε
στην αμμουδιάααα
χέρι με χέρι..
βρε Ραφάκι, το ξέρεις αυτό το τραγούδι;"
"όχι. καινούριο είναι;"
"ναι, αμέ! σαν και μένα: φρέσκο-φρέσκο!"
γελάει μ' αυτό το είδος του γέλιου, που ακούγεται σα να κυλάνε δροσερά ρυάκια μια ζεστή Αυγουστιάτικη μέρα
"και δε μου λες μωρό, ξέρεις ποιος θα πηγαίνει στην αμμουδιά χέρι με χέρι;"
"ξέρω! εγώ κι εσύ"
"εγώ και συ
εσύ κι εγώ
μόνοι σ' ένα νησίιιι"
"πότε φεύγουμε μαμά;"
"μεθαύριο!"
από μεθαύριο, δεκαπέντε μερούλες.
με θάλασσα, με ήλιο, με βόλτες, με το Ραφάκι να τρώει παγωτά στην αμμουδιά, με μένα να διαβάζω ξαπλωμένη δίπλα της, μ' αυτήν να μου τραγουδάει "χτύπα τα πόδια σου Κινέζα", με αντηλιακά, με ψάθες, με σαγιονάρες..
"Χρόνη, όσο λείπουμε, να προσέχετε!"
"τι να προσέχουμε;"
"γενικώς. να προσέχετε τις γάτες, την Πόπη, το σπίτι και να ποτίζετε"
"καλά, αυτά θα τ' αναλάβει η Ελένη"
από μεθαύριο, δεκαπέντε μερούλες.
με ύπνο όσο θέλουμε τα πρωινά, με μαγιώ, με ζεστούς καφέδες για μένα, με κρύο γάλα για το Ραφάκι, με καπέλα, με γυαλιά ηλίου, με βουτιές, με "κοίτα μαμά, μπορώ και χωρίς να κρατάω τη μύτη, μού 'δειξε ο μπαμπάς!"
"Ελένη, όσο λείπουμε, κοίτα να μη χορεύεις, ε;"
"γιατί να μη χορεύω;"
"για' θα βρεις μπελά!"
"εννοείς να μη χορεύω στα κλαμπάκια;"
"εννοώ να μη χορεύεις τύπου "λείπει η γάτα.."
"ααα"
από μεθαύριο, δεκαπέντε μερούλες.
θα λείψω στη Νέλλυ πολύ! τελευταία έχει μεταλλαχθεί σε σκύλο: βρίσκεται μονίμως πίσω μου και τα βράδυα κοιμάται κουλουριασμένη δίπλα στον ώμο μου, να με αγγίζει.
"τ' είν' αυτό με τη Νέλλυ;" ρωτάω τον Χρόνη "όπου πάω με ακολουθεί! να, εγώ βλέπω τηλεόραση, αυτή κοιμάται. μόλις σηκωθώ να φύγω απ' το δωμάτιο, ξυπνάει κι έρχεται πίσω μου!"
"ε και τι σε πειράζει;"
"λες να πεθάνω και το προϊδεάζεται;"
"όλο τέτοια ωραία λες εσύ.."
"ε, μα!"
από μεθαύριο, δεκαπέντε μερούλες.
το Ραφάκι ανυπομονεί.
εγώ, κοιτάζω τη μισή οικογένεια που θα μείνει πίσω και μου φαίνεται περίεργο: πότε πρόλαβαν και μεγάλωσαν;
κι η Ελένη μα κι ο Χρόνης..
μετά, γυρίζω και κοιτάζω το Ραφάκι που τραγουδάει αφηρημένα καθώς διαλέγει τα πράματα που θα πάρει μαζί της και τη ρωτάω:
"χαίρεσαι που φεύγουμε αγάπη μου;"
"ναι μαμά μου, πολύ!"
"και ξέρεις που θα πάμε μωρό μου;"
"ναι μαμά, πως δεν ξέρω..
στο Τορλό!"
από μεθαύριο, δεκαπέντε μερούλες..
φωτεινές, γελαστές, διάφανες, αρμυρές, τεμπέλικες, μουσικές, καλοκαιρινές, έρχονται κάνοντας τον ήχο δροσερών ρυακιών που κυλάνε μια ζεστή Αυγουστιάτικη μέρα.
από μεθαύριο, δεκαπέντε..
