Τα γενέθλια μου κι ο Patrick


στα γενέθλια μου, μόλις χτες.

έρχεται το Ραφάκι απ' το σχολείο χαρούμενο, καταχαρούμενο, κρατώντας μια μεγάλη πλαστική σακούλα στην αγκαλιά της.

ακόμα φορτωμένη με τη σχολική τσάντα, προτού καν τη βγάλει, μου δίνει τη σακούλα ακτινοβολώντας: Χρόνια Πολλά μαμά!!

αγκαλιάζω το μωρό μου και την κρατώ σφιχτά!
τη φιλάω δυο και τρεις και σαραντατρείς φορές κι ανοίγω τη σακούλα.

μέσα έχει μια pepsi max (εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος) κι ένα δεματάκι τυλιγμένο.

αρχίζω ξανά τα φιλιά "μα βρε αγάπη μου, η pepsi ήταν αρκετή, μού πήρες κι άλλο δώρο;" ανοίγω το δεματάκι, βγάζω μια καρτούλα (Χρόνια Πολλά Μανούλα να τα εκατοστήσεις) και μια πολύ όμορφη, μπορντώ ατζέντα του 2014.

"υπέροχη, υπέροχη! έλα δω!"
την τραβώ κοντά μου και την αγκαλιάζω ξανά
"σ' αρέσει μαμά;"
"τρελά! την ερωτεύτηκα τρελά!"
"ωραία! γιατί είχε πολλά χρώματα, αλλά εγώ διάλεξα αυτό που νομίζω πως θα σ' αρέσει περισσότερο. τα ροζ πχ δε σ' αρέσουν καθόλου!"
"εννοείται! είναι πολύ όμορφο δώρο μωρό μου και σ' ευχαριστώ ξανά! δεν έχω πάρει τίποτα ωραιότερο στη ζωή μου!"
"αλήθεια;"
"αλήθεια! να, θα τη βάλω στο γραφείο μου και θα τη βλέπω να χαίρομαι"
"ωραία!" χαμογελάει ικανοποιημένο το Ραφάκι
"γιατί μωρό μου, δεν κρατάω ατζέντα πια. τα περνάω όλα στο ημερολόγιο του google και τα συγχρονίζω με το κινητό. όμως, είναι ένα υπέροχο διακοσμητικό"
"εντάξει μαμά" είπε και πλήρως ικανοποιημένη πήγε στο δωμάτιο της.

μισή ώρα μετά, μού ήρθε η έμπνευση!
παίρνω την ατζέντα και πάω στη Ραφαηλία.
"Ραφάκι, άκου τι σκέφτηκα!
πάρτην εσύ. με τον καινούριο χρόνο, θα γράφεις αυτά που θες να κάνεις, τις σκέψεις, τις προσδοκίες, τα παράπονα, τις δουλειές σου, όλα, όλα! και μετά από ένα χρόνο, θα μου την επιστρέψεις. αυτό είναι το τέλειο δώρο! ένας καταγεγραμμένος χρόνος απ' τη ζωή και τα όνειρα σου!|

έμεινε με το στόμα ανοιχτό από το θαυμασμό!
"μαμά! μπράβο μαμά! είναι σαν ταινία!"
"σ' αρέσει, ε;"
"πολύ! κι όταν πεθάνεις, θα γράψω "σήμερα στεναχωρήθηκα πολύ!" και το βράδυ θα έρθεις εσύ σα φάντασμα και θα την πάρεις!"
"να σου πω, ΕΝΑ χρόνο θα γράφεις! έχεις την εντύπωση πως θα πεθάνω σ' ένα χρόνο;"

"δεν ξέρω βρε μαμά μου! εσύ κάθε μέρα λες συνέχεια "πότε θα πεθάνω να ησυχάσω!"
.........................................................................

κι αυτό ήταν ένα μέρος από τα χτεσινά μου γενέθλια.

εγώ ως μελλοντικός Patrick Swayze στο Ghost κι η Ραφαηλία ως μέλλουσα πικραμένη  Demi Moore.

"προλήψεις και δεισιδαιμονίες" κοροϊδεύω, αλλά μεταξύ μας, όχι κι ότι είμαι εντελώς ήσυχη, ε;
αυτές οι lacta τις προάλλες στον Παράδεισο κι ο πρόσφατος Patrick χτες, όλο με κάνουν να κοιτάζω συνεχώς πίσω απ' τον ώμο μου!

βρε, λέτε να μην τα εκατοστήσω τελικά;