Το Καλοκαίρι του Νοέμβρη

καλοκαίρι στο κέντρο της Αθήνας
καλοκαίρι στην καρδιά
κι εγώ
στα παλιά να γυρίζω
να χάνομαι.

διαβάζω ξανά Λυμπεράκη και Dickens
ακούω ακόμα Παυλάκη και Django
την κάθε ευλογημένη μέρα: the show must go on
από τον Freddie

ενώ περιμένω τα σύννεφα
που πάντοτε έρχονται
όποτε η Τζοκόντα χαμογελά·
στην Αθήνα του Μάνου.

καλοκαίρι στην Αιόλου
καλοκαίρι στην καρδιά
-κι έξω Νοέμβρης

ακόμα εφηβεία
κι ας έχω μεγαλώσει πια
πολύ..

 μιλώ για τον Δημήτρη στον ενεστώτα
-αφού πάντα κοντά μας βρίσκεται-

 μιλώ για τα ασπρόμαυρα χρόνια της Αίγινας
βλέποντας τις φωτογραφίες που στέλνει ο Pompeo

για τα πολύχρωμα που έρχονται
βλέποντας τις φωτογραφίες που στέλνει το Ελενάκι
να! τα μωρά χαμογελάνε στο φακό..

να! το δικό μου το μωρό, με μαύρα γυαλιά στο κρεββάτι
-πως πέρασαν τα χρόνια-

πόσο περνούν τα χρόνια

γρήγορα..

πότε Αυγουστιάτικο πρωινό ήταν στη Σίφνο

με αλμυρά φιλιά

και μ' ένα μαύρο zippo

και πότε απόγευμα, λιγάκι λυπημένο

στο Παγκράτι

............

σκοτεινιάζει νωρίς
ακόμα Νοέμβρης.

καλοκαίρι στην Αθήνα
καλοκαίρι στην καρδιά
-μιλώ για τον Δημήτρη στον ενεστώτα
αφού πάντα κοντά μας βρίσκεται,
έτσι αδερφέ;-

και όποτε έχω κέφια
με τη σκιά μου χορεύω

κάθε που η Τζοκόντα απλά

χαμογελά..