'Ολα φωτίζονται..


tin hat για τα δύσκολα.

τα χειμωνιάτικα απογεύματα χαζεύω τον ήλιο που φεύγει.
στέκομαι πίσω απ' το τζάμι και κοιτάζω μέχρι που χάνεται.
μετά, πηγαίνω στην κουζίνα και βάζω άλλο ένα φλυτζάνι καφέ.

"μαμά"
έρχεται το Ραφάκι σ' ανύποπτο χρόνο και μ' αγκαλιάζει.
χαμογελάω, την αγκαλιάζω κι εγώ
βυθίζω το πρόσωπο μου στα ξανθά της μαλλιά·
παρηγοριέμαι.

tin hat
"..όλα φωτίζονται
στο φως τού παρελθόντος"

γιατί το παρελθόν
"είναι πάντα δίπλα μας..
μέσα, κοιτώντας έξω".

νωρίς τ' απογεύματα χαζεύω τον ήλιο που χάνεται.
μετά, πηγαίνω στην κουζίνα και βάζω άλλο ένα φλυτζάνι καφέ.

ανοίγω την ισημερία
-αυτός είναι ο δικός μου τοίχος Jonathan Safran Foer-
και everything is illuminated.

tin hat για τα δύσκολα.
άκου!