Χριστούγεννα, φετεινά Χριστούγεννα με ήλιο, με κρύο, με αγάπη
-όπως πάντα-
αλλά Χριστούγεννα χωρίς τα παιδιά.
τα παιδιά είναι μαζί!
έφυγε το Ραφάκι, πήρε τ' αεροπλάνο, πέταξε μακριά
και μεις γυρίσαμε σπίτι
-σ' ένα σπίτι παράξενα σιωπηλό.
μετά από τρία χρόνια
τα παιδιά επιτέλους μαζί!
η πρωινή φωτογραφία "έσκασε" στον υπολογιστή πριν λίγο
κι η φωνή τους "μαμά χρόνια πολλά!" χρωμάτισε τη μέρα όμορφα
ο Χρόνης μιλούσε στο Ελενάκι:
"Χριστούγεννα μόνος στο σπίτι, τρώω όλα τα παγωτά!
λείπει η Ελένη, λείπει η Ραφαηλία, η μαμά διαβήτη
μια κατάψυξη δική μου!".
κι εκεί που ερχόταν με βήμα ύπουλο η θλίψη να σού ευχηθεί
να τό γέλιο το αυθόρμητο.
κλείσαμε με ευχές
"χαρούμενα Χριστούγεννα
χρόνια πολλά"
και σπίτι μείναμε
ο Χρόνης
η Νέλλη, η 'Ακκα
η Πόπη στο ενυδρείο της
μια γιορτινή κατάψυξη γεμάτη παγωτά
κι εγώ..
κι είναι αυτή η πληρότητα των φετεινών Χριστουγέννων
που εξαιτίας της χαμογελάμε όλη μέρα
και δεν υπάρχει ίχνος θλίψης στην καρδιά μας.
"σάς αγαπάμε
χαρούμενα Χριστούγεννα
χρόνια πολλά!"
