Ιούλιος



χάνομαι γιατί χαζεύω -το θυμάμαι απ' τα μακρινά χρόνια του γυμνασίου.
χάνομαι γιατί χαζεύω -μια παραλλαγή αγαπημένη.

"τι να κάνει ο παλιόφιλος ο Holden;" αναρωτήθηκα προχτές κι αποφάσισα να τον πάρω μαζί μου στην Αίγινα -πάει καιρός απ' την τελευταία ανάγνωση· σχεδόν ένας χρόνος πια.

το σπίτι είναι δροσερό.
ο ανεμιστήρας στο ταβάνι γυρίζει αργά, η ζέστη είναι παρηγοριά.
με τυλίγει, μου ψιθυρίζει "καλοκαίρι".
η ζέστη και η μυρωδιά του παγωμένου καφέ όταν κάνω βόλτα στην πλατεία.

θα πάω στο σούπερ μάρκετ μεσημέρι.
να είναι άδειο, να γυρίζω στους διαδρόμους μόνη, να χτυπάει το καλάθι στα πόδια.
κι ύστερα, στη διαδρομή για το σπίτι, να βλέπω τους δρόμους έρημους.

"δρόμοι παλιοί που αγάπησα.."
διάβαζα Αναγνωστάκη στα χρόνια του γυμνασίου.
Αναγνωστάκη και Ρένο Αποστολίδη
"..παράτησαν τα σπίτια τους σε ξένους
να περνάμε από έξω, να τα αναγνωρίζουμε
και να μην τολμάμε να σφυρίξουμε".

μπλε τοίχοι, παλιές φωτογραφίες, ζωγραφική των παιδιών
να η δική μου κάψουλα του χρόνου:
να διακτινίζομαι στο παρελθόν όποτε θέλω
χωρίς καν να μπαίνω στο Tardis!

ιούλιος.
το σπίτι είναι δροσερό.
ο ανεμιστήρας γυρίζει αργά
η ζέστη παρηγοριά..

sittin' on the dock of the bay τραγουδάει ο Otis όπως κάθε καλοκαίρι
παρέα κουνάμε μπρος πίσω τα πόδια πάνω απ' τ' ακίνητα νερά·

και δεν θέλει πολύ ακόμα
να ξημερώσει..