Τέσσερα χρόνια

 ..όλα μου λεν πως έχεις κιόλας φύγει
κι ας λάμπει η ξενοιασιά της εκδρομής

τέσσερα χρόνια
κι εγώ ακόμα απλώνω το χέρι να σού τηλεφωνήσω

τέσσερα κιόλας χρόνια

μα στο 'χω πει ξανά:
 ξέρω πως όταν έρθει η ώρα μου
εσύ θα είσαι Εκεί..

μού λείπεις ρε
μού λείπεις και σού μιλάω κάθε μέρα
και ξέρω πως μ' ακούς.

όμως, θα 'σαι Εκεί.
κι αυτό μού φτάνει..

Καλή χρονιά!

"γέρε χρόνε φύγε τώρα"
"καλή χρονιά, καλή χρονιά
χαρούμενη χρυσή Πρωτοχρονιά"

και να που άλλαξε ο χρόνος
και ακριβώς στις δώδεκα πήρε τηλέφωνο το Ελενάκι:
"μαμά μου χρόνια πολλά!".

ήταν όμορφα κι ήμασταν με χαμόγελα φωτεινά
εμείς εδώ στο πατρικό
και τα παιδιά στη Σουηδία
όμως, "μαμά μου χρόνια πολλά"
κι ήταν δίπλα μας
κι είδηση δεν το 'χαμε πάρει.

αγκαλιάσαμε τη Ραφαηλία
"και του χρόνου αγάπη μου"
μάς φίλησε
κι ύστερα μπήκε στο δωμάτιο της κι έκλεισε την πόρτα.

κοιταχτήκαμε με τον Χρόνη μ' απορία, άπλωσα το χέρι, άνοιξα και μπήκα.

"βρε Ραφαηλία, τι χώθηκες εδώ μέσα;"
"βιντεοκλήση με τα παιδιά μαμά"
"καλά τώρα; δεν θα έρθεις να κόψουμε την πίτα;"
"ποια πίτα;"
"την πίτα παιδί μου! με το φλουρί! τι "ποια πίτα;"

"καλά, αυτό δεν το κάνουμε το Πάσχα;"
...........................................................

καλή κι ευλογημένη χρονιά να έχουμε
με χαμόγελο, με αισιοδοξία
και με την ευλογημένη γνώση, πως τα παιδιά μας όσο και να μεγαλώσουν
στο βάθος παραμένουν
πάντα ίδια..

καλή χρονιά!