'Οπως παλιά


"όπως παλιά το τσιγάρο στα δύο.."
σιγοτραγουδούσα χτες στη βόλτα 
κι είχε συννεφιά
κι είχε ψύχρα
κι ήταν όμορφα.

"δες, η ομίχλη κατέβηκε χαμηλά" είπα στον Χρόνη, αλλά εκείνος οδηγούσε κι ούτε που έριξε μια ματιά.

"όπως παλιά το βιβλίο στα δύο.." 
συνέχισα να μουρμουράω χαζεύοντας το δρόμο
κι ήταν πραγματικά όπως παλιά.

εμείς οι δυο, η μηχανή μας και μια σκηνή.. Σίφνος, Μήλος, Σέριφος, Τζια.
τότε που το  "εμείς" γινότανε το κέλυφος που μάς χώριζε από τον έξω κόσμο.

αχ και να 'χα ένα τσιγαράκι
αχ και να ήμουν νέα ξανά

να ξυπνούσα στην σκηνή
ν' άναβα το μαύρο ζίπο και τον μεγάλο κίτρινο φακό
και να 'βλεπα πότε θα ξημερώσει..

"όπως παλιά την κουβέρτα στα δύο.."
..................................

"έλα, κατέβα.
φτάσαμε!"