Δευτέρα η βροχερή


..και καλή βδομάδα να 'χουμε και καλό πρώτο μου ποστάρισμα.
δεν πρόλαβα να πω "άνοιξη πια" κι άρχισε να πέφτει τέτοια βροχή, λες κι ήταν μέσα του οκτώβρη -η χαρά του αγρότη!

ένα περίεργο πράμα: μόλις αρχίσει να ακούγεται η βροχή, η Νέλλη αρχίζει να γουργουρίζει.

η Ακκα, μένει παγερά αδιάφορη. εξακολουθεί να κοιτάζει με το βλέμμα του τρελού το ταβάνι, μήπως και φιλοτιμηθεί καμμιά αράχνη και κρεμαστεί μέχρι το ύψος του κεφαλιου της, να παίξει κι αυτή λιγάκι.

το Ραφαηλάκι, άνοιξε μιά ομπρέλα κι έτρεχε στον διάδρομο του σπιτιού, κάνοντας ότι βρέχεται, κατενθουσιασμένη. μετά από λίγο, βαρέθηκε να παίζει "την καταιγίδα" κι ήρθε και με ρώτησε : "μαμά, γιατί ο Σούπερμαν φοράει από πάνω το βρακί του?"

δεν θα γράψω την απάντηση της Ελένης, όμως, θα γράψω, πως η διαφορά των κοριτσιών ειναι δέκα χρονάκια: σχεδόν εφτά η μικρή, σχεδόν δεκαεφτά η μεγάλη.. κακή επιρροή!!

μεσημέριασε κι η βροχή καλά κρατεί.
έχει μια σκοτεινιά έξω.. για την ψύχρα δεν θα πω τίποτα!

λες και τα Χριστούγεννα είναι μόλις μια ανάσα μακριά..