Αύγουστος

ο Αύγουστος είναι σκληρός μήνας φίλε μου.

χάζευα τον ουρανό
η Ραφαηλία γελούσε μέσα
στη βεράντα οι πευκοβελόνες που αρνιόμουν πεισματικά να σκουπίσω·
Αίγινα κι Αύγουστος.

"ελπίζω" τραγουδάει ακόμα ο Λάκης
"ελπίζω" τραγουδάω κι εγώ μαζί του.

κλειδώσαμε το σπίτι και φύγαμε.

στο καράβι κοιτούσα αφηρημένη το νησί που απομακρυνόταν.
η Ραφαηλία με τ' ακουστικά απέναντι μου -στο δικό της πλανήτη πάντα
ο Χρόνης θα μάς περίμενε στο λιμάνι.

"ο Αύγουστος είναι σκληρός μήνας" μουρμούρισα ξανά.
"τ' είπες μαμά;" ρώτησε η μικρή
"τίποτα, μωρό μου, τίποτα".

αφήναμε πίσω μας την Αίγινα
τον ουρανό
και τη βεράντα με τις πευκοβελόνες.

αναστέναξα

και το καλοκαίρι αργούσε ακόμα να τελειώσει

πολύ
........................................