Απολογισμός


light blue - χειμώνα καλοκαίρι
take five - στο repeat
πολλοί καφέδες φίλτρου κι espresso όλη μέρα
κι αργά τη νύχτα, μεγάλα άσπρα φλυτζάνια με τσάι πράσινο και φλούδες λεμονιού.

λίγο προτού κοιμηθώ: big bang theory
- αυτή την εποχή οι φάκελοι στο αρχείο με Spike Lee και τα παλιά των αδερφών Coen

 κι απέναντι Dickens, Μυριβήλης, Umberto Eco, Λυμπεράκη
 -κι όσο πατάει η γάτα Stephen King
τραγουδάω παράφωνα "πες μου μια λέξη" όταν σκουπίζω,
απλώνω,
κάνω μπάνιο

μιλάω δυνατά στη Νέλλυ "μα μόλις τώρα μάζεψα, γαϊδούρα!"
έχω φιλενάδους και φιλενάδες στο fb, που μου χαμογελάνε και μ' αφιερώνουν τραγούδια και τη σκέψη τους
έχω φιλενάδους και φιλενάδες στη ζωή, που συναντιόμαστε και πίνουμε καφέ κάποια υπέροχα απογεύματα

αγκαλιάζω τα παιδιά
-το ένα απ' αυτά στο skype
το άλλο την ώρα που διαβάζει ("κι εγώ σ' αγαπάω μαμάα")
 τις γάτες -που γουργουρίζουν

μιλάω στη χελώνα την Πόπη,
στο τηλέφωνο στις σκάλες, καθώς ανεβαίνω στο σπίτι στον αδερφό μου

κι ανάμεσα σ' όλ' αυτά -σε μια αστραπή, στις μικρές ρωγμές που αφήνει ο χρόνος- αντικρίζω ξανά την περσινή θλίψη και τον φόβο 
τις μέρες που άφησα πίσω μου
και είμαι καλά!

Δόξα τω Θεώ, φέτος, είμαι καλά..

 light blue -χειμώνα καλοκαίρι
και take five -στο repeat
espresso και πράσινο τσάι

και μια αγκαλιά σε όλους
γιατί φέτος,

είμαι Καλά!

Χριστούγεννα


τα δέντρα της ζωής μας
τα παιχνίδια
το γέλιο
τα παιδιά
οι γάτες
τα χαμόγελα
τα ασημένια παπούτσια της Ραφαηλίας
η Ελένη που λείπει
εγώ που είμαι Καλά -πια
η Feist και το mushaboom
η γιορτινή ατμόσφαιρα στο σπίτι

και όπως πάντα,

ο Χρόνης και ο παπαγάλος του


Χριστούγεννα

Ευλογημένα και Καλά

Χριστούγεννα

Χρόνια Πολλά!

Αξιότιμοι γονείς..


το μεσημέρι στην κουζίνα: το Ραφάκι τρώει, εγώ βάζω τα πιάτα στο πλυντήριο ενώ ταυτόχρονα ακούω τα νέα του σχολείου.

"..κι έτσι σήμερα, πήραμε και τα υπόλοιπα βιβλία! να τα ντύσουμε όμως, γιατί θα λερωθούν"

"μπράβο Ραφαηλία! και βιβλία πήρατε κι εκπαιδευτική εκδρομή θα πάτε και γιορτή Χριστουγεννάτικη ετοιμάζετε.."

"κι αύριο θα φέρουμε κι ένα κόκκινο λάχανο σχολείο για να κάνουμε πείραμα και καλαμάκια και σουρωτήρι κι ένα λεμόνι!"

"απαπα πόσα πράματα! τι σουρωτήρι;" 
"δεν ξέρω. ένα σουρωτήρι είπε η Κυρία"

"έτσι γενικώς; άρα το μεγάλο θα εννοεί. καλά, θα μου το φέρεις όμως πίσω, δεν θα το πετάξεις"

"μα τι λες; θα πετούσα ποτέ το σουρωτήρι μας;" γελάει στην ιδέα του πεταμένου σουρωτηριού
"α μαμά! ξέρεις τι διαβάσαμε σήμερα για την Κίνα;"

"για την Κίνα; είναι πολύ ενδιαφέρουσα η Κίνα! για πες"

"λοιπόν, όταν τα παιδιά μιλάνε στους γονείς, στο τέλος πάντα λένε "αξιότιμε πατέρα" ή "αξιότιμη μητέρα"

"ναι, ε;" 
"ναι! δηλαδή, αν θέλουν ένα ποτήρι νερό, λένε "μου βάζεις σε παρακαλώ ένα ποτήρι νερό, αξιότιμη μητέρα;"

κι εκεί που είμαι έτοιμη να εκφράσω τον θαυμασμό μου για τον πολιτισμό της Κίνας, που μαθαίνει στα παιδιά να σέβονται τους γονείς, το Ραφαηλάκι συνεχίζει:

"πλάκα κάνουν;"
...........................................

Το δέμα

"Μαριλένα, Χριστούγεννα έρχονται, θέλω να στείλω κάτι στο παιδί"
"σε ποιο παιδί;"
"στην Ελένη! τι σε ποιο παιδί; έχουμε κι άλλο παιδί που να ζει μακριά;"

η κουμπάρα με κοίταξε θορυβημένη
της ανταπόδωσα το βλέμμα ασκαρδαμυκτί και πρότεινα:

"βάλε δυο κουραμπιέδες σ' ένα κουτί και στείλτους!"
"κουραμπιέδες;; κουραμπιέδες θα στείλω;;"

την ξανακοίταξα ασκαρδαμυκτί και θορυβημένη:
"γιατί; τι έχουν οι κουραμπιέδες; μια χαρά Χριστουγεννιάτικο κέρασμα είναι! δε θες κουραμπιέδες; φτιάξε μελομακάρονα! δε σ' αρέσουν ούτε τα μελομακάρονα; πάρε κουρκουμπίνια. αυτά τρώγονται όλο το χρόνο! κι η Ελένη τρελαίνεται για κουρκουμπίνια! βλέπει κουρκουμπίνι και γυαλίζει το μάτι της! καλά, το μάτι της γυαλίζει ανεξαρτήτως των κουρκουμπινίων, αλλά ειδικά με το κουρκουμπίνι, το συγκεκριμένο μάτι, παίρνει μια απόκοσμη, πράσινη λάμψη και μια γυαλάδα ιδιαίτερη"
"δεν είσαι με τα καλά σου! άκου κουρκουμπίνια και μελομακάρονα! γι' αυτό σε ρωτάω νομίζεις; για να μου πεις τι θα στείλω;"
"τότε; τέλειωνε Μαρία, με ζάλισες! αποκαλύψου!"
"μωρέ εγώ έχω στο μυαλό μου ακριβώς αυτό που θέλω!"
"που έχεις ακριβώς αυτό που θέλεις;;"
"στο μυαλό μου.."
"που;;;"
"σταμάτα! θέλω να μου πεις, πως θα το στείλω! δεν ξέρω!"
"αυτό ήταν και δεν το λες τόση ώρα; τίποτα πιο εύκολο!"
"για πες!"
"θα πας πρωί πρωί στο άλσος, στην είσοδο ακριβώς. ξέρεις, στο στρογγυλό παρτέρι το μεγάλο!"
"τι θα κάνω στο άλσος;"
"μη βιάζεσαι! συγκεντρώσου και δώσε βάση!
εκεί το πρωί μαζεύονται όλα τα περιστέρια.
θα πλησιάσεις σιγά σιγά, καλό είναι να 'χεις μαζί σου λίγο ψωμί, ξέρεις, για δόλωμα. μόλις αυτά σε δούνε και 'ρθουν κοντά σου, πετάγεσαι, βουτάς ένααα!! ε, μετά, του δένεις το δέμα στο πόδι κι έχεις παράδοση γρήγορη, άμεση και εγγυημένη"

σηκώθηκε αγανακτισμένη

"εγώ σου μιλάω σοβαρά κι εσύ με κοροϊδεύεις"

κι έφυγε να πει τα παράπονα της στο Χρόνη
"πες του να σε ορμηνέψει όπως πρέπει" της φώναξα, αλλά δεν καταδέχτηκε να μου απαντήσει..

"κουραμπιέδες, μελομακάρονα και κουρκουμπίνια"
εξομολογήθηκα στη Νέλλυ μόλις μείναμε μόνες μας
"τι καλύτερο από ένα δεματάκι με Χριστουγεννιάτικα γλυκά;
είτε είσαι στην ξενιτειά είτε στην Ελλάδα.."

αυτή με κοίταξε, κούνησε τα μουστάκια της και γουργούρισε

"κατάλαβα" της ψιθύρισα και της χάιδεψα τ' αυτιά

ήμουν σίγουρη, πως το δικό της δεματάκι, το προτιμούσε με περιστέρια.

παράδοση
όμως σίγουρα και,
περιεχόμενο..

Τα αγγλικά

"καλημέρα, καλημέρα! καλημέρα μωρό! έλα ξύπνα, καλημέρα!"

τεντώνεται με κλειστά μάτια

"Ραφάκι σήκω! άντε βρε αγάπη μου κι έχουμε αργήσει"

μισοκλείνει τα μάτια και:
"πρώτα θέλω αγγλικά"
μουρμουράει

"τι θέλεις;;"
"μμμ αγκαλιά.." 
......................................

όταν το Ραφάκι ζητάει αγγλικά για να ξυπνήσει
γίνεται η μέρα, να μη ξεκινήσει 
όμορφα;