Ιούλιος..
η Ραφαηλία μπαινοβγαίνει στο σπίτι τις πιο τρελές ώρες της μέρας και της νύχτας.
το Ελενάκι με τον Νικόλα και τα κορίτσια μπαινόβγαιναν στο σπίτι τις πιο τρελές ώρες της μέρας και της νύχτας.
ο Χρόνης -σύντροφος τύπου Ρεμάρκ- μού κρατούσε το χέρι και χαμογελούσε.
τα γατόνια χαμογελούσαν κι εκείνα και τα μακριά μουστάκια τους τρεμόπαιζαν.
κι εγώ..
δεν ήμουν εδώ..
..σιωπηλά διακτινισμένη σε μια εφηβεία που δεν τέλειωσε ποτέ.
τον χειμώνα απλώς έπεφτε σε χειμερία, μα το καλοκαίρι να τη ξανά!
θα πάμε στου Leo να χορέψουμε
θα κολυμπήσουμε στη Δεξαμενή
θα παίξουμε τάβλι στο El Greco
θα βρούμε φίλους που έχουμε από καιρό χάσει τα ίχνη τους
και το ξημέρωμα
θα μπούμε σπίτι ακροπατώντας
μη μάς ακούσουν οι δικοί μας.
.....................................
καλοκαίρι
Ιούλιος, Αύγουστος
μετά Σεπτέμβρης
κι εγώ ακόμα δεκαεφτά..
......................................