Play a song for me


Mr. Tambourine Man αυτό το παγωμένο σάββατο του φετινού χειμώνα.
κρύο. κρύο παντού.
χαζεύω απ' το παράθυρο του μπαλκονιού το φως του δρόμου: κάθε μέρα ανοίγει για λίγο στις εννιάμισυ το πρωί και μοιάζει σαν να 'χει προσγειωθεί ένα φεγγάρι καταμεσής στο δρόμο.

βάζω στόχους, κανέναν  δεν καταφέρνω, όμως δεν πτοούμαι: το βράδυ λίγο πριν με πάρει ο ύπνος, υπόσχομαι πως θα προσπαθήσω ξανά.

γυμναστική στον αεροπερπατητή τα μεσημέρια.
καθώς κατεβαίνω απ' το μηχάνημα βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και με καταπλήσσει η ομοιότητα με τη μητέρα μου.
εμείς δε μοιάζαμε ποτέ!
τώρα που μεγάλωσα όμως..
"γεια σου μαμά" χαιρετάω τη μαμά μου στον καθρέφτη και σπρώχνω τα γυαλιά στη βάση της μύτης μου αφηρημένα.
όπως ακριβώς έκανε κι εκείνη.

Hey, Mr. Tambourine man, play a song for me

ασπρόμαυρες αναμνήσεις που ζωντανεύουν καθώς χαζεύω το υπέροχο Roma του Κουαρόν
το σπίτι απρόσμενα ήσυχο
το Ελενάκι στα καθημερινά τηλεφωνήματα
τα βιβλία μου -σύντροφοι τύπου Ρεμάρκ

και

Hey Mr. Tambourine man αυτό το παγωμένο σάββατο του φετινού χειμώνα.

δίχως καλημέρα
δίχως καλησπέρα

αλλά μ' ένα αχνό ακαθόριστο χαμόγελο σε όσα έφυγαν
καθώς και σε όλα εκείνα που θα έρθουν.