Καλοκαίρι


το χταπόδι δώρο από το Ελενάκι.
πιο πίσω, η ζωγραφική της Ραφαηλίας στο νηπιαγωγείο.
βότσαλα και αχιβάδες μαζεμένα στις Κυριακάτικες εκδρομές της Αναβύσσου.

καλοκαίρι πια..
"μπήκε ο αέρας από το παράθυρό μου,
τα 'ριξε όλα κάτω, που είναι το μυαλό μου"
μα σάμπως είχα ποτέ;

να ξυπνάμε στο σπίτι.
ν' ακούω τη Ραφαηλία να βάζει γάλα τα πρωινά
να γυρίζει αργά ο ανεμιστήρας στο ταβάνι
να ξέρω πως
δεν είμαι πια σκιά της παλιάς μου σκιάς.

καλοκαίρι πια..
"ένα καθρεφτάκι, ο ήλιος με τυφλώνει,
άρχισε ο πάγος μέσα μου να λιώνει".

το χταπόδι κρέμεται από το ταβάνι
δώρο από το Ελενάκι.
Σουηδία - Παγκράτι
οκτώ πλοκάμια δρόμος.

να ξυπνάμε στο σπίτι.
να μιλάμε, να γελάμε
να κάνουμε βόλτες.
 
καλοκαίρι πια..

Βόλτες



κάνουμε βόλτες.
καλοκαίρι πια, πέρασε ένας μήνας και..

τ' απογεύματα κάνουμε βόλτες
κι είναι όμορφα.

κάνουμε βόλτες και..
δόξα τω Θεώ
είναι Καλά!