Καλοκαίρι

το χταπόδι δώρο από το Ελενάκι.
πιο πίσω, η ζωγραφική της Ραφαηλίας στο νηπιαγωγείο.
βότσαλα και αχιβάδες μαζεμένα στις Κυριακάτικες εκδρομές της Αναβύσσου.

καλοκαίρι πια..
"μπήκε ο αέρας από το παράθυρό μου,
τα 'ριξε όλα κάτω, που είναι το μυαλό μου"
μα σάμπως είχα ποτέ;

να ξυπνάμε στο σπίτι.
ν' ακούω τη Ραφαηλία να βάζει γάλα τα πρωινά
να γυρίζει αργά ο ανεμιστήρας στο ταβάνι

να ξέρω πως
δεν είμαι πια σκιά της παλιάς μου σκιάς.

καλοκαίρι πια..
"ένα καθρεφτάκι, ο ήλιος με τυφλώνει,
άρχισε ο πάγος μέσα μου να λιώνει".

το χταπόδι κρέμεται από το ταβάνι
δώρο από το Ελενάκι.
Σουηδία - Παγκράτι
οκτώ πλοκάμια δρόμος.

να ξυπνάμε στο σπίτι.

να μιλάμε, να γελάμε

να κάνουμε βόλτες.

 

καλοκαίρι πια..