Ο δάσκαλος της οδήγησης

ο καιρός περνάει.. τα χρόνια περνούν, ενηλικιωθήκαμε επιτέλους και στα σχεδόν πενήντα μας, αποφασίσαμε να πάρουμε αυτοκίνητο.

ο Χρόνης οδηγεί απ' τα δεκάξι του. δίτροχο. ξεκίνησε με το μοτοποδήλατο που πήγαινε σχολείο, συνέχισε με μηχανή και τώρα στην Αίγινα υπάρχει μια "βρε άνθρωπε ξέρεις από βέσπα;"

κάποια στιγμή στα έξαλλα χρόνια της νιότης του, αποφάσισε να πάρει κι ένα δίπλωμα αυτοκινήτου.
μάθε τέχνη κι άστηνε που λένε.
το πήρε το δίπλωμα, όμως αμάξι δεν πήρε, συνέχισε με τα μηχανάκια.

Μέχρι φέτος το καλοκαίρι, που επαναστάτησα και είπα με φωνή-τρομπέτα "basta" στον easy-vespa-rider, ήτανε κι ο καιρός ευνοϊκός για να μου γίνει το χατήρι κι έτσι αποφασίστηκε να πάρουμε αυτοκίνητο.
το δίπλωμα το είχε πάρει τριάντα χρόνια πριν.
ίσχυε φυσικά, αλλά δεν θα 'πρεπε να κάνει και μερικά μαθήματα να θυμηθεί τα παλιά; όχι πολλά, γιατί αφ' ης στιγμής οδηγούσε μηχανάκι και είχε οδική συμπεριφορά, μία επανεκκίνηση χρειαζόταν μόνο.

ήρθε λοιπόν κι ο αδερφός μου, να συζητήσουμε τα "πως" και τα "που".
και από κει ξεκινάει το γλέντι. γιατί, ό,τι πει ο αδερφός μου, εγώ είμαι εντελώς του αντιθέτου. από ιδεολογία.

έλεγε λοιπόν αυτός "Χρόνη θες έξι - εφτά μαθήματα"
έλεγα εγώ "σιγά! με τέσσερα-πέντε είν' εντάξει. όλα του τα χρόνια οδηγεί"

συνέχιζε αυτός "δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ το ίδιο"
απαντούσα εγώ "ίδιο και καταϊδιο είναι" με φωνή που όσο πήγαινε γινόταν και πιο τσιριχτή.
ο Χρόνης δεν έλεγε τίποτα.

μέχρι που φτάνει η στιγμή να βρούμε σε ποια σχολή οδηγών θα πάει.
λέει ο αδερφός μου "εδώ, στη γωνία πιο πάνω, είναι ένας πολύ καλός δάσκαλος. έχει πάει κόσμος γνωστός κι όλοι είναι ευχαριστημένοι"
"βλακείες! ξέρω εγώ που θα πάει" και γυρίζοντας στον Χρόνη "μη τον ακούς. όλα τα ξέρει! άποψη πια για όλα!"

"βρε δεν είναι δική μου γνώμη. πήγανε γνωστοί σου λέω"
"ε και; εγώ έχω έναν καταπληκτικό! όλο το Παγκράτι μιλάει γι' αυτόν. βέβαια λενε πως ειναι μπήχτης, αλλά (γυρίζοντας στον Χρόνη) εσένα τι σε νοιάζει; κοπέλα είσαι;"

ο Χρόνης μια κοιτούσε εμένα μια τον αδερφό.
γυρίζει ο αδερφός και με ρωτάει:

"και ποιος ειν' αυτός"
"αν θέλω σου λέω!"
"και να μη μου πεις χέστηκα! εγώ θέλω να μάθω οδήγηση;;"
"θα σου πω, μήπως και σου χρειαστεί. είναι ο .. αααα, δε θυμάμαι πως τον λένε. πάντως με την κόρη του την Κάτια ήμασταν συμμαθήτριες"

και τότε μίλησε κι ο Χρόνης:
"καλά, αυτός ο δάσκαλος, πόσο χρονών είναι;"