πριν λίγο.
φωνάζω: άντε κορίτσια θ' αργήσετε.
Ελένη: νωρίς είναι ακόμα.
Ραφάκι: καλημέρα χαρά μου
καλημέρα ζωή
καλημέρα τι κάνεις;
σ' αγαπάω πολύ..
στέκεται απέναντι μου και μου τραγουδάει.
ανοίγω τα χέρια μου κι έρχεται και μ' αγκαλιάζει.
Ραφάκι: σ' αγαπάω μαμά.
λιώνω: κι εγώ μωρό μου.
Ραφάκι: σ' αγαπάω πιο πολύ από χτες.
χαμογελώ: κι εγώ λιγότερο από αύριο.
μπλοκάρει.
στέκεται ακίνητη και το σκέφτεται.
"τι εννοείς;"
γελάω "άστο"
έρχεται η Ελένη "πάμε"
τις βγάζω στην πόρτα.
τις φιλάω και τις βλέπω να μπαίνουν στο ασανσέρ.
καλημέρα τι κάνεις
σ' αγαπάω πολύ..
πολύ αργότερα
ρωτώ: τo 'δωσες το καινούριο σου τηλέφωνο στον Πέτρο;
Ελένη: όχι ακόμα, αλλά θα του το δώσω αυριο.
απορώ: γιατί δεν το 'δωσες;
Ελένη: γιατί το ξέχασα!
κοροϊδεύω: ωραίος έρωτας..
Ελένη: τι έρωτας, αφού αυτός τα 'χει με τη Μαριλένα.
θαυμάζω: αν κρίνω από το όνομα, μια κούκλα θα 'ναι!!
Ελένη: ναι ο νάνος!
ενδιαφέρομαι: είναι κοντούλα; ξέρεις πως λέγονται οι κοντούλες; Αφροδίτη της τσέπης!
Ελένη: Αφροδίτη του κ...
αποδοκιμάζω: μμμμ, ωραίες εκφράσεις..
Ελένη: έχει και μια φωνή!
ρωτώ: τσιριχτή;
Ελένη: το αντίθετο: βαριά, σαν άντρας!
Μαρ: βρε, αυτές οι φωνές ειναι γοητευτικές. καπνίζει;
Ελένη: όχι. κάθε φορά που τη βλέπω, με χαιρετάει μ' αυτή τη φωνή "γκαλημέρα Ελένη".
αυστηρά: έλα το κοριτσάκι..
Ελένη: ξέρεις με ποιον τα 'χε πριν;
ενδιαφέρομαι: με ποιον;
Ελένη: με τον Θανάση!
με έκπληξη: τον γνωστό Θανάση;
Ελένη: ναι τον κοντό. τα νανάκια..
θυμάμαι: ο Θανάσης από μικρός όλο κοιτούσε τα κοριτσάκια. τον θυμάμαι απ' το δημοτικό.
Ελένη: θα τη σούταρε σίγουρα.
παρατηρώ: πω πω κακία.
Ελένη: δεν ειναι κακία. θα τη σούταρε και τη μάζεψε ο Πέτρος μου, που είναι φιλόζωος και μαζεύει όλα τα παρατημένα.
αποδοκιμαστικά: έλα τώρα!
Ελένη: τουλάχιστον, με την άλλη που τα είχε, τον μπάμπουρα, δε συγχυζόμουν που τους έβλεπα.
ακούω καλά; : ποιος ειναι ο μπάμπουρας;
Ελένη: η προηγούμενη.
ξανά απορώ: γιατί μπάμπουρας;
Ελένη: γιατί φοράει ένα πράσινο λαχανί μπουφάν κι είναι ολοστρόγγυλη σα μπάλα.
ξανά αποδοκιμάζω: αλλάζει συνέχεια κοπέλες αυτός;
Ελένη: όχι, μόνο φέτος.
συμβουλεύω: ε, αφού είναι αλλού, εσύ σαν καλό κορίτσι, να αφήσεις τα αγοράκια και να κοιτάξεις το διάβασμα σου.
Ελένη: σταμάτα να τα λες "αγοράκια" δεν είμαστε στο δημοτικό πια!
σηκώνεις το τηλέφωνο: "Ελενηη ένα κοριτσάκι". το κοριτσάκι ειναι δεκαοχτώ χρονών πια..
την αποπαίρνω: άντε, άντε, που θα μου κάνεις και παρατήρηση.το μωρό φωνάζει μέσα. πάμε.
Ελένη: τώρα.
την τραβάω: σήκω καλέ! πάμε!!
να' ναι η κάθε σου μέρα
μια καινούρια αρχή
καλημέρα τι κάνεις
σ' αγαπάω πολύ..
