Οι Παρασκευές..


Παρασκευή: η τελευταία μέρα του σχολείου

να πλύνω την τσάντα
να τακτοποιήσω τα βιβλία
να φυλάξω τα τετράδια
να ξεδιαλέξω τα μολύβια
να καθαρίσω κασετίνες
να αδειάσω τα συρτάρια του γραφείου
να πετάξω χαλασμένους μαρκαδόρους
να διαβάσω ξανά τις εκθέσεις προτού τις φυλάξω
να κρύψω το πορτοφολάκι του σχολείου
να ευχηθώ να έχει ξανά το Ραφάκι, τον ίδιο δάσκαλο
 
Παρασκευή: η τελευταία μέρα του σχολείου

να ξυπνάμε ξανά στις δεκάμισυ
να 'ρχεται το Ραφάκι, να με φιλάει με γαλατένια φιλιά: "μόνη μου έβαλα το γάλα μαμά!!"
να 'μαστε μαζί μπόλικες ώρες
να μιλάω για "διάβασμα" και να εννοώ μονάχα τα λογοτεχνικά
 
Παρασκευή: η τελευταία μέρα του σχολείου

να γκρινιάζω "πότε θα πάμε στην Αίγινα μαμά;"
να κάνω σχέδια με τον αδερφό μου για το πως θα περάσουμε
για το ποιος θα βουτήξει απ' τον ψηλότερο βράχο
ποιος θα σκαρφαλώσει στο ψηλότερο δέντρο
να βάζω στη βαλίτσα βιβλία
να βάζω τετράδια και μολύβια, γιατί μ' αρέσει να γράφω πολύ

να παίρνω το μικρό τρανζιστοράκι που το θυμάμαι μόνο την ώρα του ύπνου: κάτω απ' το μαξιλάρι, για να με παίρνει ο ύπνος γλυκά

να 'μαι περήφανη, γιατί του χρόνου θα πηγαίνω τετάρτη δημοτικού
..........................................................

έτσι ακριβώς: μόλις στραφώ γρήγορα πίσω, ο παλιός μου κόσμος αναδύεται μεμιάς..

κι ειναι οι φωτεινές στιγμές του τότε
που έρχονται και γίνονται ένα μ' αυτές του σήμερα
κάνοντας τη ζωή μου

χρωματιστή..