Καλή Ανάσταση, Καλό Πάσχα (κι ένα ιστορικό)

..και μετά από τόσες μέρες που σερνόμουν απ' αυτό το ύπουλο πράμα που με χτύπησε, μ' έριξε κάτω και μου 'δωσε να καταλάβω, επιτέλους -σχεδόν- καλά!

γκρίνιαξα, (ξανά)γκρίνιαξα, ήμουν ανυπόφορη, μουρμούριζα σ' όλους ανεξαιρέτως, αλλά επιτέλους, είμαι -σχεδόν- καλά..

κι εκεί που είχα πάρει πάνω μου και ψυχολογικά, ανακάλυψα την τελευταία ομορφιά του blogger που μ' έκανε ν' απογειωθώ απ' τη χαρά μου: δεν μπορούσα να μπω καθόλου στο edit posts μου!

ο blogger δυσλειτουργούσε εδώ και πολλούς μήνες. πρώτα απ' όλα, έπαψε να μετράει τα views στο προφίλ μου.
πράμα που "ούτε με νοιάζει, ούτε μ' αφορά" που λέει και το τραγούδι κι έτσι, απλώς αδιαφόρησα.

όμως το επόμενο του βήμα, ήταν να μη μπορώ να δω τη σελίδα του "edit posts" κι αυτό οπωσδήποτε και μ' ένοιαζε και μ' αφορούσε!
γιατί ουσιαστικά, όλο αυτό που γινόταν, πρώτα με το προφίλ κι έπειτα με τις αναρτήσεις, σήμαινε πως το blog ήταν έτοιμο να καταρρεύσει.

είπα λοιπόν να πάρω back up, μιας κι ο καθ' όλα α(να)ξιόπιστος blogger έχει μεριμνήσει και γι' αυτό. ξέρετε που αναφέρομαι βέβαια: σ' αυτό το χαριτωμένο που έχει στα settings "import blog", "export blog"; ε, σιγά μη λειτουργούσε!

κάθησα λοιπόν και αντέγραψα τις (σχεδόν) πεντακόσιες αναρτήσεις που είχα κάνει, τις χώρισα σε τρία διαφορετικά, χρονικά, κομμάτια (τις βλέπετε στη διπλανή στήλη) κι αφού τις ασφάλισα, τις έσβυσα από την Ισημερία.

δουλειά, όχι αστεία!
πεντακόσια posts ήταν αυτά, αλλά ελπίζω πως τουλάχιστον τα εξασφάλισα.
λέω εγώ τώρα, γιατί με τον blogger, ποτέ δεν ξέρει κανείς..

το καλό σ' όλη αυτή τη δουλειά (εκτός φυσικά από το αποτέλεσμα) ήταν πως γκρίνιαζα-μουρμούριζα-απειλούσα-ανυποφόριαζα μόνο στον α(να)ξιόπιστο blogger κι όχι στον (αξιο)πιστο Χρόνη (που δε σήκωσε το δαχτυλάκι του να με βοηθήσει, ούτε για να πατήσει ένα enter δηλαδή), στην Ελένη, στη Ραφαηλία, στις γάτες και στη χελώνα.

καθόμουν ως μαστουρωμένος ασθενής και έκανα copy-paste ένα ένα κάθε μου ποστ, μετά πέρναγα τα labels, μετά διόρθωνα τις ημερομηνίες, μετά ανέβαζα τις φωτογραφίες, μετά περνούσα τις ανεβασμένες φωτογραφίες στις backupένιες αναρτήσεις κι όλο αυτό ξανά και ξανά και ξανά..

μέχρι που τέλειωσα κι ησύχασα.
κι ώσπου να γίνει όλο αυτό, μου είχε ψιλοπεράσει η ρημάδα η ίωση, η Ανοιξη ήταν πια εδώ, τα κορίτσια είχαν βάψει υπέροχα τα κόκκινα μας αυγά, το σπίτι μύριζε τσουρέκι κι όλα ήταν καλά.


κι όλα να συνεχίσουν να είναι καλά για όλους μας, εύχομαι ολόψυχα.

κι εύχομαι:
Kαλή Ανάσταση
κι εύχομαι:
Καλό Πάσχα

και

να μας έχει ο Θεός γερούς
όλους..

όπου και αν βρίσκεστε, να τα περάσετε υπέροχα

Χρόνια Πολλά!