Minor Swing


..σκύβοντας να βάλω τις πετσέτες στο πλυντήριο "κοίτα πόσες μαζεύτηκαν.. πορτοκαλί και άσπρες και κόκκινες.. κι αν τις βάλω μαζί θα ξεβάψουν;"
λες και με τσάκωσα ξαφνικά στη φιλοσοφική μου αναζήτηση, ανασηκώθηκα, κοίταξα την εικόνα μου στον καθρέφτη "αρκετά με τις πετσέτες" είπα, κάθισα στο χείλος της μπανιέρας και θυμήθηκα το minor swing και την τελευταία φορά που το άκουσα: στο αυτοκίνητο, δίπλα στο Χρόνη.

το είχα τόσο απόλυτα ερωτευτεί (για μια ακόμα φορά), που ακολουθούσα τον Django παίζοντας μια φανταστική κιθάρα και τραγουδώντας στο ρυθμό, παράφωνα.

οι οδηγοί που περνούσαν δίπλα μας με κοιτούσαν, ο Χρόνης ντρεπόταν λιγάκι -όπως πάντα άλλωστε- αλλά περνούσα τόσο όμορφα, που δε με διέκοψε μέχρι που τέλειωσε το κομμάτι.

έτσι και τώρα, αφηρημένα σφύριζα το minor παράφωνα κι ένιωθα (όπως πάντα) τόσο συνεπαρμένη, που στο τέλος φώναξα "α ρε Django, με παντρεύεσαι;"
.................................

πλυντήριο δεν έβαλα κι έτσι δεν ξέρω αν οι πετσέτες θα ξέβαφαν τελικά
κι ο Django δεν έχει ακόμα απαντήσει στην πρόταση μου

όμως το minor swing, το θυμάμαι σε κάθε ευκαιρία:
τα πόδια διπλωμένα στο παρμπρίζ
η φανταστική μου κιθάρα στα χέρια
η φωνή ακολουθεί
κι ο Χρόνης ντρέπεται

κι όλο αυτό
είναι τόσο Καλό
που φτάνει και περισσεύει

για όλους μας..