θα σας διαβάζω, θα μαθαίνω νέα σας, όμως δεν θα γράφω πια, παρά μόνο σ' αυτό εδώ το ημερολόγιο: στην Ισημερία μου.
σ' αυτό το ημερολόγιο του καιρού μας, που περνά, αλλά δεν χάνεται.
υπάρχει μια εποχή για όλα, ένας καιρός για όλα
κι αυτή εδώ είναι η δική μας εποχή του αποχαιρετισμού.
ένα "γεια" όμως είναι τούτο κι όχι ένα "αντίο"
ένα κλείσιμο του ματιού κι ένα χαμόγελο -προσωρινής- απουσίας.
μέχρι να ξαναϊδωθούμε λοιπόν
να είστε καλά
και να περνάτε όμορφα!
................................................
υγ
η Ισημερία, θα συνεχιστεί κανονικά
αλλά από τα μηνύματα, βλέπω πως μάλλον το έχω διατυπώσει λάθος: αποχαιρετώ τους φίλους μου
-που κάποια στιγμή, θα ξαναβρώ
το ημερολόγιο μου όμως, συνεχίζει όπως παλιά
(το τσιγάρο στα δύο)
