Μάρτης και κρύο κι όπως γύριζα απ' τη Φερνάντα, τα χέρια βαθιά στην τσέπη του μπουφάν, το mp3 σχεδόν στο τέρμα, η γεύση του καφέ ζωντανή ακόμα και ξανά το:
στους δρόμους μόνος μου γυρνώ
και όλοι με ρωτάνε..
παγωνιά και πρώτη του Μάρτη σήμερα.
η άνοιξη το ξέρει;
χτες ο Κανάκης τα είπε καλά:
"..στο μήνυμα ότι με την εντιμότητα πας μπροστά γιατί καταντήσαμε τώρα τελευταία να έχουμε το αντίθετο μήνυμα σ' αυτή τη χώρα: ότι με τη λαμογιά, την απατεωνιά και την αρπαχτή μπορείς να πας μπροστά κι ότι την απατεωνιά την έχουμε και ως μαγκιά τελευταία στην Ελλάδα"
πού βρίσκομαι και πώς περνώ
και τώρα που κοιμάμαι..
βλέπω ταινίες, βλέπω σειρές, ακούω μουσική κι έχω τη Νέλλυ πάντα δίπλα μου: σκύλο πιστό.
γελάω με το Ραφάκι, αγκαλιάζω το Ελενάκι, φωνάζω σ' ανύποπτες ώρες "Χρόνηηη, έλα να δεις τι βρήκαααα!"
μένω με τη μάνα μου
γιατί μόνο αυτή σου μοιάζει..
ποτίζω, σκουπίζω, χώνω το πρόσωπο μου στα φρεσκοπλυμένα ρούχα, χαμογελάω, που και που χορεύω, καθαρίζω τα τζάμια, βγάζω τη Νέλλυ απ' το καλάθι των ασιδέρωτων, διαβάζω τα ποιήματα της Ραφαηλίας, υπογράφω σχολικά σημειώματα, χαζεύω το ακτινοβόλο πρόσωπο της Ελένης, μαγειρεύω, απλώνω, τραγουδάω, κάνω σχέδια
κι όλη μου η ζωή συνοψίζεται στο:
και δε με νοιάζει τι θα πουν
ούτε που με πειράζει
..............................................
στ' αληθινά
καλησπέρα σας
και καλή, ζεστή μας
Ανοιξη!
-επιτέλους..
...............................................
το λατρεμένο "μένω με τη μάνα μου" του Ξυδάκη.
απλά, εξαιρετικό..
