Νέος Χρόνος


"..η πόλη των καθρεφτών, των αντικατοπτρισμών ήταν προορισμένη να σαρωθεί από τον άνεμο και να εξοριστεί από την μνήμη των ανθρώπων, ακριβώς τη στιγμή που ο Αουρελιάνο Μπουενδία Μπαμπιλόνια θα τελείωνε την αποκρυπτογράφηση των περγαμηνών κι ότι όλα όσα ήταν γραμμένα σ' αυτές ήταν ανεπανάληπτα, γιατί ράτσες καταδικασμένες σ' εκατό χρόνια μοναξιάς δεν είχαν δεύτερη ευκαιρία πάνω στη γη"

τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι όλο και περισσότερο τα εκατό χρόνια μοναξιάς.
πολλές φορές, όχι αυτά καθ' αυτά, αλλά τι περίπου συνέβαινε την εποχή που τα διάβαζα: τους φίλους που έβλεπα τότε, τις απογευματινές προβολές 6-8 στην Ελλη και στο Πτι Παλαί, τη μουσική που άκουγα, όλη τη ζωή που ζούσα -χωρίς οδηγίες χρήσεως.

τριάντα χρόνια ακριβώς από τότε..

δεν κλείνω ποτέ λογαριασμούς.
τα βιβλία μου μένουν πάντα ανοιχτά, έτοιμα να καταγράψουν ό,τι καινούριο.
δεν κάνω απολογισμούς
της μέρας, του μήνα ή της χρονιάς που πέρασε.

αποχαιρετώ μονάχα τον παλιό χρόνο, ελπίζοντας πως ο Νέος κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτός νοσταλγικός, κάποια στιγμή θα θελήσω να τον αναπολήσω κι αυτόν με χαμόγελο -όπως ακριβώς αναπολώ τη στιγμή που αγόρασα τα εκατό χρόνια μοναξιάς.

αποχαιρετώ τον παλιό χρόνο γνωρίζοντας πως εμείς,
δεύτερη ευκαιρία πάνω στη γη, ναι, κι όμως έχουμε.

με Χρόνια Εκατό
με Χρόνια Πολλά

και τελικά, χωρίς καθόλου μοναξιά
..........................................


στο 2013
λοιπόν
με Ευλογημένη Ελπίδα Νοσταλγίας!