Η μνήμη μου


"πρέπει κανείς ν' αρχίσει να χάνει τη μνήμη του, έστω και μικρά της κομμάτια, για να αντιληφθεί ότι η μνήμη είναι αυτή που φτιάχνει όλη μας τη ζωή. μια ζωή δίχως μνήμη δε θα ήταν ζωή. η μνήμη μας είναι η συνοχή μας, η λογική μας, η δράση μας, το συναίσθημά μας. χωρίς αυτή, δεν είμαστε τίποτα"

είπε ο Buñuel και βγήκε να συναντήσει τον Lorka και τον Dali, πριν περάσει ο καιρός και τους λησμονήσει.

η δική μου μνήμη διατηρείται ακέραια. δεν έχει χάσει το παραμικρό πολύτιμο ψιχουλάκι της.
χάρη σ' αυτή διακτινίζομαι στα χρόνια που πέρασαν.
στα μαυρόασπρα νοσταλγικά -τα παιδικά
στα πολύχρωμα της εφηβείας
στα πρώτα ξένοιαστα με τον Χρόνη -πριν ακόμα έρθουν τα παιδιά.

κολυμπώ ξανά στην Αίγινα,
στη Σίφνο και στη Τζια
στεγνώνω τα μαλλιά μου στον ήλιο της Σερίφου
στον αέρα της Μήλου
στο πλοίο για την Κρήτη.

η μνήμη είναι εκείνη που κρατάει την καρδιά μου ζωντανή
-η ευλογία της ανάμνησης.

σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς
εκείνη είναι που μου κρατά

το χέρι..