Διάλογοι


με τη Μαρία (ογδοντάχρονη κουμπάρα)

"κάθησε λίγο βρε παιδί, πας κι έρχεσαι συνέχεια!"
"άσε με Μαρία, άσε με! είμαι μέσα στο άγχος"
"πάλι άγχος; γιατί; τι έγινε πάλι;"
"αύριο θα κάνω γενικές εξετάσεις. αυτές που κάνω κάθε χρόνο"
"ε και; μια χαρά θα βγούνε! τίποτα δεν έχεις"
"ναι, καλά.."
"άκου που σου λέω!"
"πάντως το άγχος θα με πεθάνει!"
"ε, πιες ένα άζαξ!!"
"τι να μου κάνει το άζαξ.. λέω να προτιμήσω ένα tide.."

(όπου "άζαξ" βλέπε "ζάναξ")
.................................................

με τη Ραφαηλία

"γύρισες κιόλας αγάπη μου;"
"ναι μαμά"
"πήγατε τελικά στην Ακρόπολη;"
"ναι μαμά"
"πως περάσατε;"
"πολύ ωραία. πάω μέσα τώρα, ε;"
"κάτσε καλέ να μου πεις! τι σου άρεσε πιο πολύ;"
"η ζωφόρος. να πάω τώρα;"
"κάτσε καλέ λιγάκι! τι άλλο κάνατε;"
"τίποτα. πήραμε ένα χάρτη, πήγαμε στο μουσείο, είδαμε τ' αρχαία, είδαμε τη ζωφόρο και με φωτογράφισαν κάτι Κινέζοι!"
...................................................

με τον Χρόνη και τη Μαρία στο αυτοκίνητο

γκρινιάζω:
"όλους τους αφήνεις να περνάνε! τ' ειν' αυτό πια με σένα;;"
"....."
"θες να κάνεις τον καλό; ε; εε;; εεε;;;"
"....."
"ορίστε! να περιμένουμε τώρα δυο ώρες ν' ανάψει το φανάρι!"

πετάγεται η Μαρία από το πίσω κάθισμα:
"όταν γυρίσουμε Χρόνη, θα σου φέρω ρόδια. ωραία ρόδια! μου τα 'φερε μια κοπέλα"

μισογυρίζω
"δε μου λες Μαρία, πόσο είναι αυτή η "κοπέλα;"
"νέα! καμμιά εξηνταπενταριά χρονώ δε θα 'ναι;"

"εεε άμα είναι τόσο λίγο χρονώ..
τι γελάς εσύ;; κι άλλον άφησες να περάσει;"
.......................................................

με τη Νέλλυ στο κρεββάτι

"πως κοιμάσαι έτσι; τις κλειστές σου έχεις;"
"γρρρρρ"
"α, καλά. είδα το κεφάλι σου έτσι στη μαξιλάρα κι ανησύχησα"
"γρρρρρ"
"κοιμήσου. πάω να βάλω καφέ"
"γρρρρρ"
"καλά. γρρρρ κι εγώ.."
..........................................................

με το ράδιο αγκαλιά

έτσι οι μέρες περνούν,
τα χρόνια κυλάνε στους ίδιους ρυθμούς.
όλα πια μεταφράζονται σε αριθμούς
μα κάπου κρύβεται η αγάπη και εσύ την ακούς..