Δυο χρόνια αύριο


"μου έδειξε
ότι όλα φωτίζονται
στο φως τού παρελθόντος.
είναι πάντα δίπλα μας
μέσα, κοιτώντας έξω"
                                                        everything is illumination

δυο χρόνια κιόλας αύριο
-κι είσαι παντού
"..μέσα, κοιτώντας έξω".

έβαλα tin hat στην ισημερία
τσιγάρο δεν άναψα κι ας ήταν μεγάλα τα ζόρια
-ξέρω πως δεν θα το 'θελες  "έλα ρε!"

κι είσαι παντού.

εμένα η πατρίδα μου είναι το σπίτι μας.
στέκομαι στο μισοσκότεινο διάδρομο και κοιτάζω την Ακκα που ονειρεύεται
επάνω στο τραπέζι.
και όπως στέκομαι και την κοιτώ
γίνομαι ξανά δεκάξι, είκοσι, τριάντα χρονών.
γίνομαι πέντε χρονών, εφτά και δεκαπέντε.

κι οι μέρες περνούν 
κι οι αιώνες περνάνε
και οι στιγμές γίνονται χρόνια.

η Ακκα πηδάει απ' το τραπέζι
ο διάδρομος φωτίζεται: δεν είμαι πια παιδί
έχω τον Χρόνη
έχω παιδιά κι εγγόνια
κι έχω το παρελθόν που φωτίζει το μέλλον.

το παρελθόν
που βρίσκεται πάντα δίπλα μου.

στα δυο χρόνια που κλείνουν αύριο
απλώνει το χέρι 

και με παρηγορεί..