Ισημερία: Τριάντα τέσσερα

σ' ένα παράλληλο σύμπαν
είμαστε ακόμα στη μεγάλη ρόδα στο Ροντέο:
είναι βράδυ
κοιτάζω κάτω
μυρμηγκοφωλιά ο κόσμος όλος.

ο Χρόνης μού κρατάει το χέρι
στριμώχνομαι κοντά του: κάνει κρύο
κι είναι σκοτεινά εδώ πάνω.

έχουμε μπροστά μας μια ολόκληρη ζωή:
μια θητεία, δουλειά, παιδιά κι εγγόνια
μα αυτή τη νύχτα το μέλλον απέχει

έτη φωτός.

είμαστε στη μεγάλη ρόδα στο Ροντέο
κρατιόμαστε απ' το χέρι