..και δώσε μου κι ένα φιλάκι

χτες βράδυ ο Χρόνης ζήτησε να πάει κάποιος από μας να αλλάξει μια λάμπα στην αποθήκη ηλεκτρικών ειδών.

η λάμπα είναι από αυτές της εξοικονόμησης ενέργειας (αν λέγεται έτσι) και την είχαμε πάρει με μεγάλο βιδωτό (σίγουρα δε λέγεται έτσι, αλλά εσείς καταλαβαίνετε τι εννοώ) ενώ ο Χρόνης ήθελε με μικρό (βιδωτό).

μόλις ρώτησε λοιπόν
-παιδιά, ποιος θα πάει να την αλλάξει αύριο;

εγώ κατευθύνθηκα βιαστικά προς την κουζίνα, η Ελένη κάτι μουρμούρισε και πήγε στο δωμάτιο της κι έμεινε μόνο η κουμπάρα η οποία προθυμοποιήθηκε λέγοντας "να πάω εγώ Χρόνη μου".

σας έχω μιλήσει για την κουμπάρα μας: είναι μια γυναίκα εβδομηντακάτι χρoνών με μια ιδιαίτερη αφέλεια και προθυμία να βοηθάει όπου μπορεί.

-ωραία Μαρία (είπε ο Χρόνης), πάρε τη λάμπα και ζήτα να σου την αλλάξουν.
-τι να μου δώσουν;
-μια άλλη, ίδια, αλλά με μικρό βιδωτό.
-τι είναι το βιδωτό;
-το παιδί της βίδας

πετάχτηκα εγώ, αλλά ουδείς γέλασε με το ευφυολόγημα μου.

-βιδωτό είναι αυτό που βιδώνει, είπε ο Χρόνης
ενώ εγώ πετάχτηκα ξανά και φώναξα
-μπράβο δάσκαλε! μ' ενθουσιασμό.

-ααα, εγώ δεν ξέρω απ' αυτά, είπε η κουμπάρα. Ελένη, δε μου γράφεις σ' ένα χαρτί τι θέλει ο πατέρας σου ακριβώς; να το δώσω στο μαγαζί, αυτοί θα καταλάβουν.
-αμέσως! είπε το παιδί και πήγε στο γραφείο της, όπου πήρε ένα χαρτάκι κι έγραψε την παραγγελία.

μόλις τελείωσε, σηκώθηκε από την καρέκλα να πάει το χαρτί στην κουμπάρα .

πετάχτηκα και μ' ένα σάλτο βρέθηκα στην πόρτα της.

-στάσου! της είπα ψιθυριστά.
-τι είναι μαμά; ανησύχησε η μικρή
-γράψε κάτω κάτω "δώσε μου ένα φιλάκι"

η Ελένη άρχισε να χαχανίζει.

-θα το δώσει στον πωλητή μαμά.
-ακριβώς! γράφε!!
-είσαι σίγουρη;
-βρε γράφε που σου λέω!


σιγά μη δε το 'κανε.
το ετοίμασε και της το πήγε πρόθυμη:
-ορίστε

η κουμπάρα το έβαλε στην τσάντα, κάθισε λίγο ακόμα μαζί μας, κι έπειτα μας καληνύχτισε κι έφυγε.
.......................................................

σήμερα κατά τη μία ήρθε φουριόζα από το σπίτι να μας φέρει τη λάμπα.

-τι έγινε Μαρία, την άλλαξες;
-ναι, αμέ! ορίστε η καινούρια.
-έδωσες το χαρτάκι στον υπάλληλο;
-πως δεν το 'δωσα!
-και δε σου 'πε τίποτα;
-τι να μου πει; γελούσε.
-κάνα φιλάκι δε σου 'δωσε;
-τι λες καλέ; γιατί να μου δώσει φιλάκι ξένος άνθρωπος;; δε μου λες, θες να σου πάρω τίποτ' άλλο;


ο πειρασμός ήταν εκεί μπροστά μου.
είμαι συνετός άνθρωπος και δεν παρασύρομαι εύκολα.

όμως πόσο θ' αντέξω η γυναίκα;;
λίγο θέλω να τη στείλω στο μανάβη, με ένα πιο τολμηρό σημείωμα.
να γράφει π.χ.
"αγόρι μου, σε θέλω λάγνα"

μετά τιμής
κουμπάρα..