..κι όπως

..κι όπως ο πονοκέφαλος μου σήμερα το πρωί ολοένα και αγρίευε, κι όπως αποζητούσα τη γεύση της ασπιρίνης με τη λαχτάρα ενός αλκοολικού σε αποτοξίνωση, κι όπως κατηγορούσα (ως συνήθως τον εαυτό μου) γι 'αυτούς τους πονοκεφάλους, έριξα μια ματιά πίσω μου.

και τότε κατάλαβα, πως ο πονοκέφαλος κι εγώ, ήμασταν πλέον ζευγάρι αχώριστο.
και πως δεν θα 'πρεπε να νιώθω πλέον καμμία ενοχή.
κι όπως πριν πέντε χρόνια μπήκε στη ζωή μου, έτσι θα έφευγε πια: μαζί με τη ζωή μου.

κι αυτό, δεν είναι τόσο κακό.
μάλιστα, δεν πειράζει διόλου..