"εμείς"
είπε το Ραφάκι στη Δήμητρα που καθόταν πλάι της στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου
"μόλις ξεπληρώσουμε τα χρέη μας, θα φτιάξουμε ένα παράθυρο, εδώ!"
κι έδειξε την οροφή του αυτοκινήτου.
"μετά από πολλά χρόνια βέβαια" συμπλήρωσε, για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις περί της ανάκαμψης των οικονομικών μας κι η Δήμητρα κούνησε με κατανόηση το κεφάλι.
................................
..και το (δίχως ηλιοροφή) αυτοκίνητο έτρεχε, ο Χρόνης οδηγούσε χαμογελώντας,
τα κορίτσια στο πίσω κάθισμα τραγουδούσαν "το κορίτσι εκείνο"
κι είχαμε (προς στιγμήν) ξεπληρώσει
όλα μας τα χρέη..
