Σαββατόβραδο το βροχερό

επειδή:

1. ανησυχώ για την Ελένη, η οποία βρήκε ακριβώς αυτό το διήμερο της κακοκαιρίας, για να πάει εκδρομή

2. έξω βρέχει κι όλα τα σκουπίδια κολυμπάνε σε λιμνούλες, παρουσιάζοντας ένα στ' αλήθεια αποκαρδιωτικό θέαμα

3. ευκαιρία βρήκανε και μας αντικατέστησαν τον έναν από τους δύο κάδους, αυτόν της ανακύκλωσης, μ' ένα των σκουπιδιών

4. πριν λίγες ώρες, στο σούπερ μάρκετ, μου επιτέθηκε (ευτυχώς λεκτικά, αν κι ένα βήμα τη χώριζε από το να χειροδικήσει) μια αγενέστατη και απαράδεκτη ταμίας

5. με τη βροχή το παρκάρισμα εδώ στο εξωτικό Παγκράτι γίνεται πολύ δυσκολότερο από αυτό της κανονικής δυσκολίας στις κανονικές μέρες

και τέλος (επειδή), όλ' αυτά, μου έφεραν μια κατήφεια, πήρα το Ραφαηλάκι να το κάνω μπάνιο, χωρίς ούτ' ένα χαμόγελο στα χείλη, στα μάτια.

έπεφτε το ζεστό νερό στις πλατούλες και στα μαλλάκια της, κυλούσαν οι σαπουνάδες στη μπανιέρα, ο καθρέφτης είχε θολώσει απ' τους ατμούς, όταν το Ραφάκι με ρώτησε:
"μαμά, γιατί είσαι θυμωμένη;"

την κοίταξα ξαφνιασμένη και το επόμενο λεπτό, είχε φύγει μεμιάς όλη μου η στεναχώρια.
μ΄ ένα μαγικό τρόπο, μ' αυτόν ακριβώς τον μοναδικό τρόπο που έχουν τα παιδιά, όταν μ' ένα τους βλέμμα, λύνονται όλοι οι κόμποι που σφίγγουν τον λαιμό, τα είχε καταφέρει (ξανά).

σήκωσα το ντους και της έβρεχα το προσωπάκι, αυτή δεν μπορούσε να ανασάνει σχεδόν, γελούσε και φώναζε, γελούσα κι εγώ μαζί της κι όλο το κόμπιασμα, πέταξε απ' τη χαραμάδα του κλειστού παράθυρου του μπάνιου, στη βρεγμένη νύχτα.

πέταξε
για να μη ξανάρθει ποτέ..