τον Μαγιακόβσκι τον "γνώρισα" στα δεκαεφτά μου.
τον ερωτεύτηκα, μέχρι τη στιγμή, που ο Μανόλης Αναγνωστάκης του 'δωσε μια σκουντιά, τον έριξε κάτω και πήρε τη θέση του στην καρδιά μου.
την εποχή εκείνη, γραφόταν "Μαγιακόβσκη" και στο δικό μου βιβλίο τη μετάφραση την έχει κάνει ο Γιάννης Ρίτσος.
εγώ
τώρα είμαι
λεύτερος πια
κι από τον έρωτα
κι απ' τα πλακάτ
σαν σήμερα έφυγε απ' τη ζωή ο Μαγιακόβσκι.
σαν σήμερα έγινε σύννεφο με παντελόνια ο Μαγιακόβσκι.
στη δική μου την καρδιά, δεν κατάφερε ποτέ να ανταποδώσει τη σκουντιά στον άλλο ποιητή, αλλά τη θέση του παλιού μου έρωτα την έχει ακόμα.
κι είναι σημαντικό να υπάρχει θέση για τους πρώτους μας έρωτες
γιατί
"αν δεν θυμάσαι τον πρώτο σου έρωτα,
δεν θα γνωρίσεις ποτέ τον τελευταίο"
όπως έλεγε κι εκείνος
..............................................................
υγ
"Χρόνη, Χρόνη, έλα να διαβάσεις το ποστ μου"
έρχεται διαβάζει και:
"ο πρώτος σου έρωτας;
και που είμαι εγώ βρε γαϊδούρι;;"
