Οι ειδικοί

το σημερινό ανέκδοτο:
μπαίνοντας στη vodafone Παγκρατίου, να δω ένα τηλέφωνο.

με πλησιάζει μια υπάλληλος, η οποία, στην ερώτηση μου, αν υπάρχει το συγκεκριμένο κινητό, αν μπορώ να το δω κανονικά δηλαδή, σοκαρισμένη μου απαντά
"ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!! δεν είναι δυνατόν να έχουμε 180 κινητά να τα βλέπει ο καθένας!"

ο "καθένας" όμως, θεωρεί πως δικαιούται να εξετάσει ένα κινητό προκειμένου να το αγοράσει, πόσο μάλλον κάποιο το οποίο, κοστίζει αρκετά.
"και πως θα το πάρω αν δεν το δω;" τη ρωτώ
"θα δείτε τα τεχνικά του χαρακτηριστικά" μου απαντά περιφρονητικά.

τα τεχνικά του χαρακτηριστικά μπορώ βεβαίως να τα δω, αλλά την οθόνη φυσικά όχι και σ' ένα κινητό όπως το htc2 για παράδειγμα, το οποίο κοστίζει αρκετά, η vodafone κι η κάθε vodafone, αν δεν έχει προνοήσει για δείγμα, οφείλει να ανοίξει ένα ρημαδόκουτο και να δειγματίσει στον πελάτη το εξακοσίων ευρώ τηλέφωνο!

η κοπέλα αρχίζει και γελά μ' ένα κακαριστό γέλιο και με διαβεβαιώνει πως ΠΟΥΘΕΝΑ δεν υπάρχουν κανονικά τηλέφωνα για να τα δουν οι υποψήφιοι πελάτες.

μέγα ψέμα, γιατί στον Γερμανό που είναι ένα τετράγωνο παρακάτω, στις προθήκες του βεβαίως και υπάρχουν "ζωντανά" κινητά.

"Ελλάς το μεγαλείο σου" μουρμουρίζω και το εξασκημένο αυτί της υπαλλήλου πιάνει το υπονοούμενο και μου πετάει περιφρονητικά " πουθενά στον κόσμο δε γίνεται αυτό που λέτε!!"
εννοείται πως το αμφισβητώ, οπότε μου έρχεται το καταπληκτικό:
"εμείς στη vodafone κάνουμε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ κι αυτά τα θέματα τα ξέρω ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ!"

μετά, ξεκινά πάλι να μου γελάει κακαριστά κατάμουτρα.

δεν μπορώ να πω τίποτα, γενικώς δεν είμαι τίποτα μπροστά σε μια ειδικό που έχει τελειώσει την ανωτάτη Vodafoniki, αλλά η όλη ιστορία μου θυμίζει κάτι παρόμοιο, που έγινε πριν λίγα χρόνια.

είχαμε πάει για καφέ παραθαλάσσια κι εγώ παρήγγειλα εσπρέσο.
μετά από αρκετή ώρα, μου έρχεται ένας εσπρέσο σερβιρισμένος σ' ένα φλυτζάνι του τσαγιού!
όταν διαμαρτυρήθηκα πως αυτό δεν είναι φλυτζάνι του εσπρέσο και εν πάσει περιπτώσει είναι μια αηδία να βλέπεις ένα δείγμα καφέ σ' ένα τεράστιο φλυτζάνι, ο σερβιτόρος, ο οποίος επέμενε ντε και καλά, πως αυτός είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος σερβιρίσματος, τίναξε το κεφάλι πίσω και με τάπωσε:
"εγώ κυρία μου, σπούδαζα στην Ιταλία ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ αυτό το θέμα!!"

νικημένη κατέβασα το κεφάλι.
ανωτάτη σερβιριστική ήταν αυτή.. ποια ήμουν εγώ να την αμφισβητήσω..

όμως σκέφτομαι, αυτοί οι δυο άνθρωποι, η της vodafone κι ο σερβιτόρος, αυτοί οι ειδικοί, πόσο πολύ θα ταίριαζαν..
νομίζω πως ο ένας θα συμπλήρωνε τον άλλο.

το πραγματικά θλιβερό είναι όμως, πως τέτοιου είδους "τύποι" γεμίζουν τα μαγαζιά.
κι άντε μετά να έχεις κέφι για ψώνια.

όταν τα βλέπεις συνεχώς μπροστά σου.
τα ψώνια..