Το δώρο

τα βρήκα τακτοποιημένα στη ντουλάπα μου, ξεχασμένα να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.
πριν κάποια χρόνια, γυρίζοντας ο Χρόνης σπίτι, λάμποντας απ' τη χαρά του, μου τα 'φερε δώρο.

ούτε διαμάντια
ούτε ρουμπίνια

ούτε αρώματα
μα ούτε και λουλούδια

απλά και σεμνά καλαπόδια
("καλέ, τ' είν' τούτα;"
"καλαπόδια!"
"καλαπόδια; πως σου 'ρθε να μου πάρεις καλαπόδια;"
"είναι ποιοτικά!!"
"ναι, αλλά πως σου 'ρθε;"
"γιατί τακτοποιείς πάντα τα πόδια σου!"
"τι τακτοποιώ;;"
"τα παπούτσια σου ήθελα να πω")

..........................................................
στα απρόσμενα λοιπόν δώρα
μα και σ' αυτά που προσμένουμε με λαχτάρα,

στη χτεσινή γιορτή που πέρασε,

στο Ελενάκι μου

στην Ελένη μας 

στην Ελενα
στον Κωνσταντίνο της

στο Μαράκι Β.
στο δικό της Ελενάκι
αλλά και στη μανούλα της

σ' όλους όσοι γιόρταζαν χτές
χρόνια πολλά!

με υγεία
με χαμόγελα
με αγάπη

(αλλά και με καλαπόδια)

Χρόνια μας Πολλά!