Στο σπίτι

ένας Ιταλός, πολύ φτωχός άνθρωπος, πήγαινε κάθε μέρα στην εκκλησία και μπροστά στο άγαλμα κάποιου συγκεκριμένου αγίου παρακαλούσε: "άγιε μου, κάνε να κερδίσω το λαχείο! σε παρακαλώ, σε παρακαλώ, σε παρακαλώ! κάνε με να κερδίσω το λαχείο!"
μετά από πολύ καιρό, κάποια στιγμή το άγαλμα ζωντάνεψε και είπε στον άνθρωπο: "παιδί μου, αγόρασε κι εσύ ένα λαχείο!"

(γύρισα σπίτι. είμαι καλά και επωφελούμαι της επέμβασης μου για να τη βγάζω στο κρεββάτι, να βλέπω ταινίες και σειρές, να μη παίρνω κανενός το μέρος στους τσακωμούς, να μην κάνω δουλειές, να τεμπελιάζω, ν' ακούω μουσική, να κοιμάμαι, να χαζεύω.
εγώ, το λαχείο μου το αγόρασα)