Η παρκετέζα

καθαρίζω την αποθήκη.
σημαίνει:
"γίνεται το σύμπαν να χωράει σ' ένα δωματιάκι ένα επί τρία;"
"ε, σε μας, γίνεται!"

ανακατατάξεις.
σημαίνει:
"είχαμε τόσα πράματα, που δεν ξέραμε καν πως τα 'χαμε;"
"σαφώς!"

αποφάσεις.
σημαίνει:
"μπορώ να τα κρατήσω όλα;"
 "ΟΧΙ!"

εκπλήξεις.
σημαίνει:
"χρόνια το είχα χαμένο αυτό!" 
"τώρα που το βρήκες, πέτα το!"

καθαρίζω την αποθήκη, σημαίνει πως παίρνουν δρόμο ένα υπέροχο, καινούριο ροζ Ραφαηλένιο ποδήλατο, ένας ιονιστής που μόνο φίλτρα θέλει, γλάστρες και γλαστράκια, σιδερένιες βάσεις για γλάστρες και γλαστράκια, πορσελάνινες σαπουνοθήκες, καλαθάκια, ένα ζευγάρι πατίνια κι άλλα μικρά και μεγάλα, που μερικά απ' αυτά τα χαρίσαμε και τα υπόλοιπα τα πήρε ο Χρόνης, τα πήγε στον κάδο της ανακύκλωσης και τα 'ριξε μέσα με μια απονιά, που σου 'φερνε δάκρυα στα μάτια..

μέχρι που φτάσαμε στην παρκετέζα.
η παρκετέζα, ήταν μια παλιά hoover της μαμάς μου, η οποία εκείνα τα χρόνια, έκανε τα παρκέ να λάμπουν χωρίς καθόλου κούραση ή κόπο.
απλά, τη βάζαμε στη πρίζα, πατούσαμε το κουμπί και οι δυο δίσκοι που είχε στην κεφαλή της γύριζαν γρήγορα γρήγορα, κάνοντας σε λίγα λεπτά το ξύλο να λάμπει.
μετά το γυάλισμα, άφηνε τα πατώματα με μια μυρωδιά φρέσκου βερνικιού, θαύμα!

αυτή την παρκετέζα λοιπόν ξέθαψε ο Χρόνης κι αφού την κοίταξε καλά καλά, με ρώτησε:

"τη hoover τη θέλεις;"
"ναι!"
"καταλαβαίνω πως είσαι συναισθηματικά δεμένη με τα πράγματα της μαμάς σου, αλλά δε γίνεται να τα κρατήσουμε εφόσον δεν τα χρησιμοποιούμε! εδώ δεν χωράμε εμείς καλά καλά, πόσο μάλλον.."
"μα τη χρησιμοποιώ! πως δεν τη χρησιμοποιώ!"
"ναι, ε; και πότε τη χρησιμοποίησες τελευταία φορά;"
"προχτές!"

μας πιάσαν τα γέλια και σηκώνοντας τα χέρια, ένευσα: εντάξει, παρ' την.

βοήθησα μάλιστα να βγει απ' την αποθήκη αν και δεν το 'θελα καθόλου, όπως δεν ήθελα να δω τις σακούλες που ο άκαρδος γέμιζε με θησαυρούς!
μερικούς απ' αυτούς, πρόλαβα και τους φυγάδευσα στο πίσω μπαλκόνι κι άλλους στο μπάνιο καμουφλαρισμένους ως πράματα του jumbo.

έπειτα γύρισα κι ευσυνείδητα προσπάθησα να βοηθήσω αρχικά μεταφέροντας κι έπειτα τηλεφωνώντας σε γνωστούς για το ποδήλατο και τα παλιά παιχνίδια.

μ' αυτά και μ' αυτά, καθαρίστηκε η αποθήκη.
τώρα όλα είναι χρηστικά, συμμετρικά κι έμεινε μάλιστα χώρος για να μπαίνουν οι γάτες, ν' ανεβαίνουν στη σκάλα που είναι ακουμπισμένη στον τοίχο δίπλα στο παράθυρο και να ρεμβάζουν -με τα μουστάκια τους να τρέμουν απ' την ευχαρίστηση- στο αεράκι που μπαίνει απ' τ' ανοιγμένο τζάμι.

και τελικά, ίσως αυτό να ήταν το μεγαλύτερο όφελος του "καθαρίσαμε την αποθήκη"

επιτέλους.