Ραφάκι με πατερίτσες

το Ραφάκι με πατερίτσες!
δεκαπέντε μερούλες θα ακροβατεί με μένα πίσω της να την προσέχω και να 'χω μάτια, αντί για δύο, τριαντατέσσερα.

"τι κάνετε;"
κι απ' το στρες
"τι να κάνουμε.. το Ραφάκι έβαλε ..γυψοσανίδα"

γυψονάρθηκα ήθελα να πω, κατασκευή για το σπίτι μου βγήκε.

"καλά, πως τα κατάφερες;" τη ρώτησε ο γιατρός στα επείγοντα.
"έκανα τη νεράιδα, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα! πριν λίγα χρόνια, έκανα το άλογο κι έσπασα το χέρι μου"

"αφού βρε παιδί μου βλέπεις πως δε σου κάθεται, τι επιμένεις;" απόρησε ο γιατρός και γελάσαμε όλοι.

ένα μικρό κοκκαλάκι στο πατουσάκι, έπαθε τη ζημιά.
ένα μικρό, σπασμένο κοκκαλάκι που πλέον ευθύνεται για τις πατερίτσες και το σκαρφάλωμα δυο ορόφων: τόσο στην τάξη της όσο και στ' αγγλικά.

"ε, μη στεναχωριέσαι!" την παρηγόρησα και την έσφιξα στην αγκαλιά μου "μια χαρά θα τα καταφέρεις με τα δεκανίκια!"
"τι είναι τα δεκανίκια;"
"οι πατερίτσες. δεκανίκια, πατερίτσες, το ίδιο πράγμα!"
"και γιατί τα λένε, δεκανίκια;"
"ξέρω 'γω;"
"γιατί, για να τ' αγοράσεις πρέπει να δώσεις δέκα νοίκια;"
"....."

έτσι, ακολουθούμε τις οδηγίες του γιατρού:
το πόδι ψηλά, πάνω σε μια καρέκλα πάντα
το βράδυ στο κρεββάτι ακουμπισμένο σ' ένα μαξιλάρι
κι όταν περπατά, προσοχή, μην αγγίξει το έδαφος.

το Ραφάκι είναι εφοδιασμένο με τηλέφωνο, καινούριες ταινίες, παιχνίδια, μουσική.
την προσέχουμε όλοι
τη φροντίζουμε όλοι
τόσο εμείς όσο κι οι γάτες.

είναι ένα Ραφάκι, που σιγά σιγά προσαρμόζεται κι αστειεύεται για την κατάσταση της:
"μαμά δε μοιάζω με φλαμίγκο;"
"με φλαμίγκο; τι εννοείς;"
"να, έτσι που κρατάω σηκωμένο το ένα μου πόδι στον αέρα, σαν φλαμίγκο δεν είμαι;"

γελάω
και καταλαβαίνω πως έχει πλέον ξεπεράσει το σοκ του σπασίματος.
και γιατί όχι άλλωστε;

αφού έτσι κι αλλιώς,
την προσέχουμε όλοι
τη φροντίζουμε όλοι
τόσο εμείς, όσο κι οι γάτες

για να μη μιλήσω για τα φλαμίγκος.