"..θα κάνεις μια βόλτα και κανένας δε θα σε καλωσορίσει, δε θα γυρίσει να σου πει "καλημέρα"
διότι οι άνθρωποι δεν συγχωρούν, αυτούς που από έρωτα εκπέσανε"
έλεγε ο Μπακιρτζής χτες βράδυ.
πιο μετά, όταν τέλειωσε η ταινία άρχισε να τραγουδά:
"τώρα που παντρεύεσαι
σου το λέω άλλη μια πως σ' αγαπάω"
ή μήπως ήταν :
ρατω ουπ βεντρεσεπα ουσ οτ ολε λια αμι ασπαγαω
.............
ίσια ή ανάποδα η ζωή μάς πηγαίνει;
.............
"ή στραβός ειν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε" είπα στο Ραφάκι προχτές διασχίζοντας στα γρήγορα το δρόμο και κρατώντας τη σφιχτά απ' το χέρι
-ή μήπως ήταν αυτή που με κρατούσε;
"κατάλαβες μωρό μου;"
"κατάλαβα μαμά!"
οπωσδήποτε τίποτα δεν κατάλαβε.
έτσι κι αλλιώς, ποτέ δεν ακούει, βυθισμένη όπως πάντα στον κόσμο της.
...............
κοιμάμαι ξημερώματα.
κάθε βράδυ η Νέλλυ κι η 'Ακκα κάθονται στα πόδια του κρεββατιού και με κοιτάζουν σοβαρές
-προς το χάραμα η 'Ακκα χαμογελάει και χασμουριέται-
βλέπω Τσιώλη και Βακαλόπουλο ξανά και ξανά:
παρακαλώ γυναίκες μη κλαίτε
ανακαλύπτω μουσικές ξεχασμένες
"στο 'χω πει πολλές φορές
ό,τι χάσαμε δε θα το ξαναβρούμε"
πίνω πολύ πράσινο τσάι, αχνιστό,
ζεστό καφέ με γάλα σόγιας,
τόνους τα μήλα μου τα πράσινα, τα λατρεμένα
κι ηλιόσπορους από την παιδική μου ηλικία.
διαβάζω,
γράφω,
μαγειρεύω - πλένω -απλώνω
ονειροπολώ
ονειροβατώ
μαθαίνω νέες Γεωγραφίες
διακοπεύω
.................
κι αυτό το καλοκαίρι
είναι μόλις στην αρχή..
