τα μεσημέρια star trek
-ενίοτε Doctor Who.
αφήνοντας μια εποχή που μόλις κάνει τον κύκλο της
-όταν πάλι απ' την αρχή ξεκινά.
στο μέσο αυτής της εβδομάδας αλλάζουν πολλά:
τέλος στην ανυπαρξία των ωραρίων
στα ξαφνικά σχέδια της μέρας -πάμε;
στα ελεύθερα απογεύματα
στον ύπνο χάραμα σχεδόν..
σχολείο ξανά.
πρωινά ξυπνήματα
υποχρεώσεις
διάβασμα
και σούρουπο απ' τις πέντε.
καιρός για Dickens και Tolkin -όπως γίνεται πάντα κάθε φθινόπωρο
my precious
καιρός για κάτι άλλο εκτός του Django
και τα απολύτως λατρεμένα ost
................................................
"μαμά, να σου πω ένα τραγούδι;"
"για ν' ακούσω!"
χαμογελά, παίρνει ανάσα και ξεκινά:
"do you love me?
(i can really move)
do you love me?
(i'm in the groove)
ah, do you love me?
(do you love me)"
γελάει χαρούμενη
"το ξέρεις;"
"κάτι μου θυμίζει. ειναι παλιό;'"
"ουουουου πολύ!"
"γι' αυτό σού λέω, κάτι μού θυμίζει.."
...............................................
η Νέλλυ έπαψε να κοιμάται πάνω στο γραφείο μου κι έρχεται τα βράδυα κοντά μου
ο Tony Soprano μου γνέφει αργά απ' την οθόνη "hello geek" κι αφήνω το βιβλίο σχεδιάζοντας να βρω ξανά τον Boris Vian και τον αφρό των ημερών:
"..εκείνο που έχει σημασία στη ζωή είναι να κρίνει κανείς τα πάντα a priori"
για να κλείσει κι αυτός ο κύκλος άλλη μια φορά.
............................................
κρατώ λοιπόν
το star trek τα μεσημέρια
τη μουσική της Ραφαηλίας τ' απογεύματα
τον Tony Soprano τα βράδια
τους Blues Brothers και το Fargo για τα δύσκολα.
πριν κοιμηθώ σκέφτομαι, σχεδιάζω, υπόσχομαι να κάνω όλα αυτά που ως τώρα έχω αφήσει
παραμελήσει
ξεχάσει
αγνοήσει.
"μα θα τα κάνω;" αναρωτιέμαι
κι εκεί που έτοιμη είμαι να υποσχεθώ ξανά,
να σου κι έρχεται ο παλιόφιλος ο Holden Caulfield: "αυτή είναι πολύ χαζή ερώτηση! θέλω να πω, πως μπορείς να ξέρεις τι θα κάνεις ώσπου να το κάνεις; η απάντηση είναι: δε μπορείς"
.............................
"η απάντηση είναι δε μπορώ" μονολογώ και σηκώνομαι να βάλω ένα ποτήρι νεράκι δροσερό.
η Νέλλυ μου χαμογελάει
"έτσι δεν είναι κορίτσι;" τη ρωτώ
"έτσι ακριβώς!" μου απαντά κουνώντας αδιόρατα τα μουστάκια της.
άλλη μια νύχτα τελειώνει
άλλη μια μέρα ξεκινά
άλλος ένα κύκλος ανοίγει
για να κλείσει κι αυτός αμέσως σχεδόν
..............................
γιατί στο μέσο αυτής της εβδομάδας
αλλάζουν πολλά..
