To fb κι εγώ aka τι γράφω στον τοίχο



"μετά το φορμάτ έμεινα η μισή!

αναρωτιέμαι.. αυτός ο Τάπερμαν.. τι να 'γινε..

τα κατάφερα κι έσβυσα ΟΛΕΣ τις φωτογραφίες μου! τόσο ηλίθια πια; εμβόλιο υπάρχει;

ποιητής εκ του προχείρου που 'χει τη μορφή του χοίρου!! τι διαβάζουν τα δόλια μου ματάκια και δεν πέφτουν..

ποιος θυμάται τον Ράιχ και τον Ανθρωπάκο του; γιατί έχω την εντύπωση πως πλέον τον συναντώ καθημερινά;

διαπίστωση: μόλις λέω σε κάποιον πως έχω διαβήτη, σπεύδει να με πληροφορήσει πως ο τάδε συγγενής του, πέθανε από αυτό ακριβώς! σήμερα, το πληροφορήθηκα εκ νέου..

το έχω ερωτευτεί το tardis! πότε θα μπω μέσα και θα με χάσετε..

αυτός ο τζάμπα-κόπος είναι χειρότερος κι από τον τζάμπα-μάγκα..

το memento μάλλον για άσκηση νεύρων προοριζόταν..
ε, το πέτυχε απόλυτα! εύγε του!!

κι εκείνη η angelina jolie aka gollum πως άφησε τον billy bob thornton για τον brad pitt.. περί ορέξεως θα μου πεις.. χειλόπιτα

πολύ περισσότερο γουστάρω τη βουρκωμένη Δευτέρα της Ροδά (αγαπάμε τρελά τόσο τις Δευτέρες όσο και την κυρία Ροδά) από το βουγιουκλακίσιο νιανιανια Κυριακή γιορτή και σχόλη..

ξύπνησα μ' ένα αίσθημα χαράς κι αναρωτιόμουν τι έχει συμβεί, όταν θυμήθηκα: βρε! ρούταρα το κινητό και τώρα έχω ώρες ολόκληρες σκαλίσματος μπροστά μου!!

«Οι δρόμοι ανοιχτοί.
Οι ταβέρνες φίσκα.
Σήμερα το θέλει η μέρα
Μπακαλιάρο-σκορδαλιά.
Κυάλια κρεμασμένα
Σημαιάκια λιγδιασμένα.
Βαράει και ο ήλιος
και η σκορδαλιά.
Μια σκατόμυγα στο μάτι του παιδιού
μετά την παρέλαση. 25 Μαρτίου 77.»

(από τη συλλογή, Τρία κλικ αριστερά)

η Γώγου ποιήτρια!! άσε μας ρε φίλε..

ένας εγκέφαλος ειν' αυτός: κράσαρε! πάω να κάνω γυμναστική, μη κρασάρει κι ο διαβήτης.

"η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει" τραγουδάει η νέα ποιοτικιά τραγουδίστρια.
και που να δεις αγάπη μου, όταν παχαίνει πως κάνει..

μαγειρεύω και το ράδιο παίζει. κάποια στιγμή βάζει το γνωστό από τη γιουροβίζιον "μάθημα σολφέζ". τ' ακούει το Ραφάκι και της εξηγώ την ιστορία του συγκεκριμένου τραγουδιού. αυτή εξακολουθεί ν' ακούει αφηρημένα το ρεφρέν (αβάντι ντο φα φα φα) και ρωτάει "μαμά, τι γλώσσα είναι;"

η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού εντέρου ή ενός καθαρού μυαλού;

τα άρτι αποκτηθέντα μποτάκια μου, στοίχισαν σχεδόν φτηνότερα από τα panadol cold and flue..
καθένα τους θεραπεύει διαφορετικές ιώσεις..

σήμερα θα κάνω το εξαιρετικά δύσκολο και πολύπλοκο φαγητό: ψάρι στα μικροκύματα..
εκτός του ότι είμαι άριστη νοικοκυρά είμαι και εξαιρετική μαγείρισσα..
πάω να το ετοιμάσω..

η ζωή όπως την ξέραμε, έχει τελειώσει πια..
μόνο τ' αγαπημένα τραγούδια έμειναν για να μας τη θυμίζουν

όταν βλέπω τον κάθε ΑΣΧΕΤΟ να έχει άποψη για τον Αγγελόπουλο, ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ!

μέσα απ' τα παράθυρα, φαίνεται η Ανοιξη!
έξω, δεν έχω βγει..

μόνο όποιος δεν έχει διαβάσει πολύ στη ζωή του, εξακολουθεί και σολάρει με κορώνες τύπου "βιβλίο=πέντε αισθήσεις"!
με τις υγείες σου, μπορείς πάντα να χρησιμοποιήσεις τα φύλλα του και για να σκουπιστείς! αυτό που το πας; ΕΚΤΗ αίσθηση..

τελικά κι η ανοησία έχει τη θέση της σ' αυτή τη ζωή.. χάρη στην πατάτα της "πολίτικης κουζίνας" ξαναβρήκα την Τώνια Μαρκετάκη! μερικές φορές και τα σουτζουκάκια -έστω άθελα τους- οδηγούν στην Τέχνη..

γαμώτο! βλέπω εδώ τις κυρίες της ηλικίας μου, αξιοπρεπείς, να ανταλλάσουν αβρές φιλοφρονήσεις, να παραθέτουν φωτογραφίες με ακρογιαλιές - δειλινά, να βάζουν βιντεάκια με τριαντάφυλλα και ρομαντικές καταστάσεις κι εγώ.. σαν τον Μαύρο Πήτ ένα πράμα!!!

όσο πιο αστοιχείωτος είσαι, τόσο πιο εύκολη έχεις την απαξίωση..

ψάχνοντας να βρω βιβλία να κατεβάσω: nope, ευχαριστώ, δεν πρόκειται να πάρω. νεοέλληνες (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων εννοείται) δεν διαβάζω πλέον.
ειδικά εκείνα τα αριστουργήματα, όπου συγγραφείς είναι θλιμμένες κυρίες, με φωτογραφίες κυκλαμίνων στα εξώφυλλα, ομίχλες και αναστεναγμούς στα εσώφυλλα.
βρεε τι πάθαμε!!"
...................................................................



(γιατί και το fb είναι στη ζωή μου 
aka παρ' το σπρέι σου και έλα)