Χριστούγεννα, εδώ, στο Αλσος.
everythnig is illuminated.
"...όλα φωτίζονται
στο φως τού παρελθόντος"
......................
και να πως το παρελθόν φωτίζει και το μέλλον: άλλη φωτογραφία.
Τρίτη του Πάσχα -στη γιορτή της Ραφαηλίας
και δες πως μεγάλωσε το Ραφάκι μας..
.........................
"no, I know, i'm no Superman"
κάθε μέρα scrubs.
ανεβαίνω στο μηχάνημα
ξεκινώ να αεροπερπατώ
κι ονειροπολώ μαζί με τον J.D. -daydreamer
"i'm no Superman"
..........
διαβάζω ξανά Ασλάνογλου
ακούω ξανά Παυλάκη
..........
αυτός ο αναστεναγμός που βγαίνει μέσα απ' την καρδιά..
λες κι αδειάζεις όλη σου την έννοια
-λες
..........
όσες καινούριες σειρές κι αν βγουν
πάντα θα βλέπω star trek
ίσως και doctor Who -τον παλιό
..........
"στο δρόμο οι φάτσες μακρινές είναι και ξένες
και δε γουστάρω να παίρνω μέρος στα κοινά"
α ρε Παυλάκη
αχ ρε..
...........
η φετεινή Ανοιξη
βαριά
πολύ
..........
κι έρχονται οι φίλοι να την ελαφρύνουν
να μας χαμογελάσουν
να μας χαϊδέψουν το χέρι
..........
κι έρχονται οι φίλοι να την ελαφρύνουν
να μας χαμογελάσουν
να μας χαϊδέψουν το χέρι
..........
Τσιώλης Βακαλόπουλος
"παρακαλώ γυναίκες μη κλαίτε"
είναι αργά για να γίνω αστρονόμος;
..........
θα το σκεφτώ κι αυτό μαζί με όλα τ' άλλα
-τον Ιούλιο.
ή ίσως πάλι, όχι.
...
ζω όπως σκέφτομαι
κι αυτό
τα τελευταία εκατό χρόνια
νομίζω πως
μου φτάνει..
νομίζω πως
μου φτάνει..
