Δημήτρης

 

 εφτά κιόλας χρόνια από τότε που "έφυγες"..

όμως ακόμα πηγαίνω στη φωτογραφία σου και σού μιλάω

ακόμα ξεχνιέμαι και μιλώ στον ενεστώτα για σένα.

σαν σήμερα τα γενέθλια σου.

θα έφερνες τούρτα, θα μαζευόμασταν, θα γελούσαμε

θα τραγουδούσα -όπως πάντα- παράφωνα

θα τσακωνόμασταν -όπως πάντα- αρμονικά

και όλα -όπως πάντα- θα ήσαν καλά.

σαν σήμερα..

σαν...

θυμάσαι;

.................................................................

όταν η μεγάλη παρηγοριά είναι η δική μου θνητότητα.
όταν, θα βρεθούμε πάλι μαζί, όπως ήμασταν μέχρι χτες