Χρόνια Πολλά

"Το έπ έμοι, ενόσω ζω, και αναπνέω καί σωφρονώ, δεν θα παύσω να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ' έρωτος την φύσιν, καί να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη".

ανέκαθεν ο κυρ Αλέξανδρος ήταν ο αγαπημένος μου συγγραφέας.

στα εννιά μου κάποια Χριστούγεννα, πήρα δώρο από τη μητέρα μου μια στοίβα βιβλία, μεταξύ των οποίων ήταν και ένα δικό του.

ακόμα το έχω
ακόμα το διαβάζω
και είναι από τα ελάχιστα που δεν έχω δανείσει ποτέ.

το βιβλίο εκείνο, ήταν η αφορμή της αγάπης μου για τον Παπαδιαμάντη.
τότε πρωτόμαθα τι σήμαιναν τα Χριστούγεννα γι' αυτόν.

φυσικά δεν ήταν μόνο ο Παπαδιαμάντης.

ήταν η γιαγιά που μάς ξυπνούσε αχάραγα τη μέρα των Χριστουγέννων, να πάμε στην εκκλησία.
ήταν η ευλάβεια που είχαμε ως οικογένεια.
ήταν η πίστη που περνούσε από γενιά σε γενιά
-γιατί τελικά, αυτά που σφραγίζουν την παιδική μας ηλικία, αυτά ακριβώς μας καθορίζουν σε όλη την υπόλοιπη ζωή.

για μένα τα Χριστούγεννα, δε σημαίνουν (μόνο)
δώρα - γλυκά - επισκέψεις - φωτάκια - τραγούδια

σημαίνουν πολύ περισσότερα.

σημαίνει πως η μέρα των Χριστουγέννων, αγγίζει πραγματικά την καρδιά μου.
σημαίνει πως αυτό που νιώθουμε, το περνάμε στα παιδιά μας
σημαίνει πως κάποτε, ίσως το περάσουν κι αυτά με τη σειρά τους, στους ανθρώπους που θα αγαπήσουν.

εύχομαι ολόψυχα σε όλους χρόνια καλά κι ευλογημένα.

Χρόνια Πολλά.

Χρόνια Πολλά.